«چالش‌های افزایش سواد رسانه‌ای مخاطبان برای رسانۀ ملی» پژوهشی انجام‌شده ازسوی ایمان خدابنده است که نسخه الکترونیک آن بر روی سایت پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات قرار گرفت.

این پژوهش، غفلت از شناسایی چالش‌های افزایش سواد رسانه‌ای مخاطبان برای سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران را موجب مواجهه این سازمان با چالش‌های روزافزون حیاتی در گذر زمان دانسته که در آینده مانع از کسب اهداف و انجام مأموریت‌های خود می‌شود.

از همین‌رو «چالش‌های افزایش سواد رسانه‌ای مخاطبان برای رسانۀ ملی» باتوجه به افزایش سواد رسانه‌ای مخاطبان و به تبع آن، ایجاد تحول در رابطۀ مخاطب با رسانه، پژوهش شده و بر آن است تا چالش‌های ناشی از این دگرگونی‌ها برای سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران را شناسایی کند تا راهبردهای تحوّلی این سازمان متناسب با افزایش سواد رسانه‌ای مخاطبان را ارائه کند.

پژوهشگر در این پژوهش، اذعان می‌دارد که ضمن تلاش برای آگاه نمودن مدیران، سیاست‌گذاران و برنامه‌ریزان رسانۀ ملی از گسترۀ وسیع چالش‌های پدیدآمده برای سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران، تلاش می‌کند مسیر تحول و دگرگونی رسانۀ ملی برای ادامۀ حیات خود (که منوط به کسب اهداف و انجام مأموریت‌های خود در شرایط افزایش سواد رسانه‌ای مخاطبان است) را روشن ‌سازد.

در همین راستا، پس از انجام ۲۱ مصاحبه با اساتید دانشگاه، مدیران سازمان‌های رسانه‌ای، مدیران سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران، کارشناسان و صاحب‌نظران رسانه و سواد رسانه‌ای، ۵۶ چالش برای سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران (که در نتیجۀ افزایش سواد رسانه‌ای مخاطبان رخ می‌دهند) شناسایی شده که در سه بخش «چالش‌های مرتبط با افزایش دسترسی و استفاده»، «چالش‌های فهم انتقادی» و «چالش‌های تولید پیام‌های رسانه‌ای» طبقه‌بندی شده‌ است.

در پایان این پژوهش، راهکارهای کاربردی برای مقابله با چالش‌های افزایش سواد رسانه‌ای مخاطبان با تأکید بر فضای کلی رسانه‌ها در ایران ارائه شده است که تربیت و پرورش افرادی با عنوان مشاور سواد رسانه‌ای برای برنامه‌سازی در سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران، تشکیل کارگروهی به‌منظور شناسایی و جذب نخبگان رسانه‌ای از طریق رصد مستمر رسانه‌های اجتماعی، تشکیل کارگروهی برای رصد تولیدات سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران، شناسایی اشتباهات و الزام تولیدکنندگان به اقرار به اشتباهات در برابر مخاطبان، لزوم تشکیل یک کارگروه آشنا به تولیدات رسانه‌ای (به‌عنوان‌مثال شبکه‌های ماهواره‌ای) به‌عنوان ناظر بر تصویب طرح برنامه‌ها به‌منظور جلوگیری از تولید برنامه‌هایی که تقلید مطلق است، تشویق نخبگان به ایده پردازی اقتصادی از طریق پاداش‌دهی و تشکیل یک بانک ایدۀ برای سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران و استفاده از ایده‌های برتر، تشکیل کارگروه‌هایی برای شناسایی فرصت‌های فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی برای توزیع تولیدات سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران، تبدیل تولیدات متناسب با فضای مجازی و رسانه‌های اجتماعی و توزیع آن، الزام نخبگان رسانه‌ای به تبلیغ تولیداتی که در آن‌ها با سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران مشارکت دارند (مانند الزام بازیگران سریال‌های سیمای جمهوری اسلامی ایران) در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی، لزوم طراحی و تولید برنامه‌هایی با هدف آموزش چگونگی تولید محتوا به مخاطبان و درگیر کردن مخاطبان در فرآیند برنامه‌سازی از تمامی راه‌های ممکن، نمونه‌ای از این موارد است.

پژوهشگر با اشاره به جایگاه منحصربه‌فرد سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان تریبون نظام جمهوری اسلامی ایران، تهدیدات و چالش‌های این سازمان را نه‌تنها تهدید و چالشی برای خود، بلکه تهدید و چالشی برای نظام جمهوری اسلامی ایران دانسته و در پایان متذکر می‌شود که هر گونه بی‌تفاوتی، نادیده‌گرفتن، بی‌اهمیت‌شمردن و یا کم‌اهمیت‌شمردن چالش‌های پدید آمده برای این سازمان، خسارات جبران‌ناپذیری را به اعتقاد مردم به اسلام و اعتماد مردم به نظام جمهوری اسلامی پدید خواهد آورد.

مشاهده نسخه الکترونیکی