«توانمندسازی نهادهای صنفی فرهنگ و هنر: بررسی وضع موجود و ارائه الگوهای مناسب» در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات پژوهش می‌شود.

این پژوهش با بیان ضعیف، متفرق و غیرنهادمندبودن اصناف فرهنگی و هنری در ایران، سعی می‌کند ضمن بررسی وضع موجود اصناف فرهنگی و هنری در کشور و مسائل و مشکلات آن‌ها، به چند پرسش درباره چگونگی توانمندکردن آن‌ها از طریق راهبردهای مناسب و چگونگی تفاوت‌های توانمندی صنوف فرهنگی- هنری کشورهای انگلستان، فرانسه، ترکیه، هندوستان با ایران از منظر ساختاری، قوانین و مقررات (مطالعه تطبیقی)، پاسخ دهد.

وجود مشکلات و مسایل متعدد در حوزه نهادهای صنفی کشور به طور عام و حوزه فرهنگ و هنر بطور خاص، و منفعل‌شدن احیای کمیته تخصصی رسیدگی به مشکلات نهادها و تشکل‌های صنفی طی چهار سال اخیر، به عنوان ضرورت و اهمیت پژوهش در این مورد عنوان شده است.

در این مطالعه، در آسیب‌شناسی نهادهای صنفی فرهنگی و هنری در ایران، عدم استقبال جدی حکومت نسبت به رویکرد تعاملی با اتحادیه‌های صنفی، ارتباط ضعیف و اعتماد پایین اعضای صنفی به نهادهای صنفی و کاستی‌های عملکردی و تشکیلاتی در اتحادیه‌های صنفی، به عنوان مهم‌ترین موارد مطرح شده‌ است.

عوامل موثر بر توانمندی نهادها در این پژوهش نیز، به عوامل ساختاری، عوامل کارکردی و عوامل زمینه‌ای تقسیم شده که هریک مواردی چون حجم و گستره فعالیت، تنوع فعالیت، میزان استقلال، میزان پاسخگویی و مشارکت، استمرار و پایداری، تأثیر بر برنامه‌ها و سیاست‌های دولتی، ظرفیت‌سازی فعالیت‌ها، توانایی ارتباطات و دستیابی به اطلاعات و ... را شامل می‌شود.

در پایان این پژوهش، مدل تحقیق و نیز مدل توانمندسازی این اصناف ارائه شده است.