مطابق یک پژوهش:

مطالعات اجتماعی-فرهنگی سینمای ایران، فاقد برنامه­‌ پژوهشی است

مطالعات اجتماعی-فرهنگی سینمای ایران، فاقد برنامه­‌ پژوهشی است

«بررسی و ارزیابی حوزۀ مطالعات اجتماعی و فرهنگی سینمای ایران (کتاب‌شناسی توصیفی- تحلیلی)» نوشته محمد گرامیان‌نیک، ازجمله پژوهش‌های صورت گرفته در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات با انتشار الکترونیکی است که نسخه آن، بر روی سایت پژوهشگاه قرار گرفته است.

این پژوهش، چارچوب کلی مطالعات سینمایی ایران را از منظر اجتماعی و فرهنگی طرح می‌کند. به‌عبارت دیگر، مساله اصلی این مطالعه، ارائه گزارشی از «مطالعات اجتماعی و فرهنگی سینما» در ایران و در گام بعدی، ارزیابی و تحلیل آن است. ازهمین‌رو، تلاش می‌کند به این سوالات پاسخ دهد که در حوزه پژوهش اجتماعی و فرهنگی درباره سینمای ایران، چه می‌گذرد؟ در تحلیل‌های فرهنگی و اجتماعی ارائه شده از سینمای ایران چه موضوعات و چه مضامینی برجسته شده‌اند؟ این تحلیل‌ها چه چیزی درباره بافت اجتماعی و فرهنگی موثر بر تولیدات سینمایی ایران می‌گویند؟ این تحلیل‌ها چطور از فرم و محتوای آثار سینمایی به واقعیت اجتماعی پل می‌زنند و این رابطه را چگونه تفسیر می‌کنند؟

به طورکلی، این پژوهش، اهدافی چون ارائه فهرستی از مطالعات فرهنگی و اجتماعی موجود درباره سینمای ایران، چکیده‌کردن و تحلیل ۲۰ اثر جامع‌تر، استخراج تحلیل‌ها و نظریات ارائه‌شده، ارزیابی پژوهش‌ها با توجه به سوالات اصلی، رویکردهای عمده، چارچوب‌های تحلیلی و ... و کنار‌هم قرار دادن تحلیل‌های ارائه شده با هدف ارائه برداشتی کلان‌تر را، دنبال می‌کند. 


محقق پس از بررسی کتاب‌های منتشرشده در این زمینه، به فقدان برنامه­‌های پژوهشی در حوزه مطالعات اجتماعی- فرهنگی سینمای ایران به‌عنوان مساله­‌ای بنیادی و تعیین‌­کننده، اشاره می‌کند و هم‌زمان به چند خصلت مطالعاتی مهم دیگر اشاره می‌کند که توجه و تمرکز محدود به چند فیلم­‌ساز و نپرداختن پژوهش‌های فرهنگی و اجتماعی به فیلم‌سازان برجسته دیگر، خلأ پژوهش درباره جریان­‌های فیلم­‌سازی، جای خالی آثار جریان‌­ساز و روشنگر درباره ژانرهای سینمایی در ایران و زمینه­‌های فرهنگی و اجتماعی موثر بر این ژانرها و خلأ آثار تحلیل‌کننده اقتصاد سینما یا اقتصاد سیاسی سینما از منظری علمی و پژوهشی، ازجمله آن‌ها هستند.




برچسب ها
از طریق فرم زیر نظرات خود را با ما در میان بگذارید