درباره مناظره اول انتخابات ریاستجمهوری ۱۴۰۰ در تلویزیون
حسین حسنی، عضو هیئتعلمی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطاتبرگزاری مناظرههای تلویزیونی انتخابات ریاستجمهوری در بسیاری نقاط جهان یکی از نقاط عطف کمپینهای تبلیغاتی است. اساساً در مناظرهها چالشبرانگیزترین موضوعات و مسائل اقتصادی-اجتماعی-سیاسی مطرح میشوند و بسیاری از رأیدهندگان در اصل بر مبنای تماشای این رویداد تلویزیونی هیجانبرانگیز-و پربیینده- مصمم میشوند در انتخابات شرکت کنند و یا اینکه نامزد مورد نظر خود را شناسایی میکنند و به قطعیت میرسند. با وجود گسترش فزاینده دسترسی شهروندان و کاربران به رسانههای اجتماعی الگوی مصرف اخبار، میزان تماشا و گرایش مجدد بینندگان به رسانه جمعی تلویزیون در دوران برگزاری مناظرهها با تغییرات فاحشی مواجه میشود.
اما آنچه در طی برگزاری مناظره نخست شاهد بودیم تلاش وافر متولیان سازمانی و فراسازمانی مناظره تلویزیونی ۱۴۰۰ در سازمان رادیو و تلویزیون «معنازدایی» از مناظره تلویزیون و تبدیل متن تولید شده به یک متن «تهی، عور و تک معنایی» و خلع سلاح پژوهشگران برای کاوش در دلالتها و معناهای ضمنی متن تلویزیونی بود. فروکاست مجری مناظره به «گشاینده گویها و پرسنده پرسشها» و عدم مداخله وی برای سوق دادن نامزدها به پرسش مطرح شده، پرهیز عامدانه از نمایش چهرههای نامزدهای دیگر به هنگام سخنان یک نامزد، بسته بودن میکروفن سایر نامزدها به هنگام سخنان نامزدهای دیگر-که ابزار مهمی برای شناسایی توان پاسخگویی، میزان تسلط بیان و زبان بدن نامزدها است- قطع تحقرآمیز سخنان نامزدها و احاله دادن آن به نقش فناوری تشخیص صوت، نوع چینش فاصلهدار و مقابله با مواجه رو در روی نامزدها و بسیاری از تمهیدات «عامدانه» دیگر، به نظر میرسد برخلاف خواست و نیت مؤکد مسئولان نظام سیاسی برای مشارکت همهجانبه شهروندان در این رویداد سیاسی بااهمیت است.