آسیای جنوب غربی و یا همان خاورمیانه مصطلح یکی از مناطق مهم و راهبردی در جهان امروز است، که امنیت در آن ابعاد پیچیده‌ای یافته است. به‌طوری که درک صحیح از مفهوم امنیت و ابهام زدایی از آن در روابط بین همسایگان بویژه در حوزه فرهنگی زیست‌بوم این منطقه توجه بیشتر مراکز علمی و اندیشمندان فرهنگ و امنیت پژوه را می‌طلبد. 

شاید از این روست که در ادبیات سیاسی و امنیتی و حتی ارتباطات فرهنگی پس از انقلاب اسلامی، مفهوم امنیت فرهنگی و ابعاد آن به نحو نمایانی مسکوت مانده و اقدام شایان توجهی صورت نگرفته است. پرسشهایی بی‌پاسخ همچون امنیت‌فرهنگی جمهور‌ی‌اسلامي ایران در روابط با همسایگان در سال‌های پس از انقلاب اسلامی چگونه بوده است؟ پیش‌روی ماست. 

تاریخ و فرهنگ ایرانی و ابعاد فرهنگ اسلامی به عنوان دین مشترک جوامع منطقه، حاکی از آن است که امنیت فرهنگی "ما"، مستقل از امنیت فرهنگی همسایه‌مان نیست و به عبارتی دقیق‌تر؛ امنیت فرهنگی همسایه "ما"، ارتقاء امنیت فرهنگی "ما" را فراهم می‌آورد. 

در واقع منظور از این پژوهش و ارائه رویکردی جدید برای روابط فرهنگی و سیاسی با در نظر گرفتن شرایط جمهوری اسلامی ایران و ملت- دولت عمان مبتنی بر افکار و ارزش‌های فرهنگی و دینی دو کشور است که البته گامی دیگر برای مطالعه امنیت فرهنگی جمهوری اسلامی با همسایگان محسوب می‌شود. این پژوهش توسط توحید محرمی (عضو هیأت علمی پژوهشکده ارتباطات) انجام می‌شود.