به ظرفیت مسجد در درهمتنیدن خدا و جامعه توجه نکردهایم
پنل دوم همایش مسجد و نظم اجتماعی در ایران با عنوان "مسجد اجتماعی و حکمرانی فرهنگی"، شنبه ۱۹ اسفند ۱۴۰۲ در تالار گفت و گوی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران با مدیریت تقی آزاد ارمکی (عضو هیئتعلمی دانشگاه تهران) و عضویت سید مجید امامی (دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور) و دبیری صابر اکبری (دکترای مردمشناسی دانشگاه تهران) برگزار شد.
میثم فرخی، جواد زاهدی، محمدحسین رفیعی و کریم مهری از ارائه دهندگان این پنل بودند.
«رویکردهای مطلوب خطمشیگذاری حکومت پیرامون مسجد در جمهوری اسلامی»، «مدل نظری و اجرایی مشارکت مردم جهت مقابله با آسیبهای اجتماعی بر پایه مداخلات اجتماعمحور بر پایه مساجد و امام محله» و «نقش مسجد در خطمشیگذاری و حکمرانی فرهنگی» به ترتیب از سوی میثم فرخی، کریم مهری و جواد زاهدی ارائه شدند.
در این پنل، تقی آزاد ارمکی مسجد را کانونی برای بازاندیشی مناسبات اجتماعی فرهنگی دانست و تصریح کرد: به نظر من مسجد محلی برای بازاندیشی دینی و سپس مناسبات اجتماعی فرهنگی است که اگر این کانون را نداشتیم، احتمالاً بسیاری از کارهایی که به لحاظ تاریخی انجام دادیم، به ثمر نمی نشست. در جریان مراسم اربعین یا ماه مبارک رمضان و شبهای قدر، درهم تنیدگی خدا_جامعه را میبینیم اما بعد از آن جامعه و زیست جامعه است.مسجد این امکان و ظرفیتِ خدا_جامعه را دارد که ما از این منظر به مسجد توجه نکردهایم که مسجد چگونه میتواند این دو را به یکدیگر پیوند دهد. مسجد پاسخ خوبی به سکولاریسم میدهد، افرادی با گرایشهای متفاوت به مسجد می آیند که اگر پایدار بمانند خوب است. اکثر ایرانیان اهل مسجد هستند. مسجد محل انتقال دین به فرهنگ و فرهنگ به دین است و آشتی خدا_جامعه را میتوان در مسجد محقق کرد.
گزارش از: بهاره رضایی