گزارش «درآمدی بر سیاستگذاری زبان و ادبیات فارسی در جمهوری  اسلامی ایران» از سوی مرکز رصد فرهنگی کشور منتشر شد. 

این گزارش با هدف تدقیق نقطه‌نظرات سیاستی درباره زبان و ادبیات فارسی، ضمن تحلیل داده‌ها و گزاره‌های سیاستی در این حوزه به مساله سیاست‌گذاری زبانی در گستره ملی و فراملی می‌پردازد.

 این گزارش در تلاش است تا با نگاهی آسیب‌شناسانه به سیاست‌پژوهی در این عرصه بپردازد و ضمن تلاش برای اجتناب از بزرگنمایی و اسطوره‌پردازی، نگاهی واقع‌بینانه به مساله زبان داشته باشد. در این گزارش رصدی، به پیشینه سیاست‌گذاری زبان فارسی در ایران، بازیگران و اسناد سیاستی این حوزه، تجربیات جهانی و سیاست‌گذاری در کشورهای دیگر، آسیب‌شناسی سیاست‌های زبانی جمهوری اسلامی و در نهایت ارائه سرفصل‌هایی برای ارتقاء و اصلاح سیاست‌های ملی و فراملی در حوزه زبان و ادبیات فارسی پرداخته شده است.

به استناد این گزارش اکثریت ایرانیان ارتباط چندانی با شعر و ادبیات فارسی ندارند و بیش از دو سوم از افراد بالای 18 سال، هیچ برنامه‌ای برای خواندن شعر و ادبیات فارسی ندارند. 

همچنین چیزی حدود یک سوم از مردم در تعاملات و گفتگوهای روزمره مجازی از شعر و ضرب‌المثل فارسی استفاده می‌کنند.

بر اساس یافته‌های یک نظرسنجی ملی، بیش از 65 درصد از مردم در خانه دیوان حافظ دارند، این درحالی‌ست که تنها 14 درصد از مردم ایران شاهنامه دارند؛ این نشان از جایگاه بالاتر شعر و اندیشه حافظ در فرهنگ عمومی ایرانیان دارد.