این پژوهش سعی می‌کند به سوالاتی چون گروه­‌های آسیب­‌پذیر چقدر با هنر مواجه شده‌­اند؟ چگونه مواجه شده‌­اند؟ هنرمندان چه تجربه‌هایی را در دسترس طبقات محروم قرار داده‌­اند؟ چه سیاست‌­ها و برنامه‌­هایی برای توسعۀ هنر می‌توان در پیش گرفت؟، پاسخ دهد.

معصومه تقی­‌زادگان، پژوهشگر این مطالعه، اظهار می‌دارد که هنر موجب کاهش آسیب­‌های اجتماعی می‌شود اما واقعیت نشان‌ می‌دهد که هنر در دسترس گروه­‌های اجتماعی آسیب­‌پذیر نیست و مواجهۀ گروه­‌های آسیب‌­پذیر در طبقات پایین، کم­‌درآمد و فرودست با هنر بسیار محدود است.