نشست تخصصی «آسیب‌شناسی رابطه سینمای ایران با چالش‌های محیط‌زیستی کشور» سه‌شنبه ۱۹ تیر ۱۳۹۷  با حضور فتح‌الله امیری و مهدی سلطانی‌گرد فرامرزی در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات برگزار شد.

فتح‌الله امیری، از مستندسازان سینمای ایران، با اشاره به کم‌بودن بودجه سازمان حفاظت از محیط زیست گفت: سینما به دنبال مخاطب و درآمد است. سازمان حفاظت از محیط زیست یک سازمان مصرف‌کننده است که باید به محیط‌بانان پول بدهد تا از محیط زیست محافظت کنند و از سوی دیگر دائما روی آن فشار است تا بودجه‌اش را کاهش دهند. 

وی افزود: واقعیت این است که اقتصاد در سینما خیلی مهم است. سازمان‌های سرمایه‌گذار روی حیات وحش، در حال حاضر صداوسیما و انجمن مستندسازان سینمای ایران هستند ولی در سینما هنوز زیرساخت‌های لازم در این زمینه مهیا نشده است لذا به نظر من باید به سمت بخش خصوصی رفت.

امیری در ادامه به فیلم مستند «در جست‌وجوی پلنگ ایرانی» اشاره کرد و گفت: این فیلم به‌دلیل آنکه در جشنواره فجر برگزیده شد در تلویزیون مکرر پخش شد و بعد از این فیلم هر پلنگی کشته می‌شد اخبار آن را نشان می‌داد. این مستندساز به عدم ذائقه‌سازی در تلویزیون پرداخت و افزود یک شکل دیگر مخاطبان فیلم‌های حیات وحش مخاطب تخصصی و دغدغه‌مند هستند. برای بهتر دیده شدن فیلم‌های حیات وحش باید مخاطب‌شناسی شود. رسانه‌های مجازی با توجه به این که رسانه گرم محسوب می‌شوند از تلویزیون که رسانه سردی است قدرت بیشتری دارند پس باید به سمت رسانه‌های مجازی که تاثیرگذاری در لحظه بر مخاطب دارند برویم.

این مستندساز سینمای ایران با توجه به زمان‌بر و هزینه‌بر بودن سینمای مستند برای ایجاد یک جریان در این حوزه به سه مرحله  اهمیت فراگیر بودن سوژه،درست ساخته شدن فیلم و درنهایت درست دیده شدن اشاره کرد.

در ادامه، مهدی سلطانی‌گرد فرامرزی دیگر سخنران این نشست با اشاره به این که در خارج از کشور فیلم مربوط به محیط زیست داریم ولی در داخل نه گفت: سینما پس از دوم خرداد سینمای اجتماعی بود و به آسیب‌های اجتماعی می‌پرداخت و اصلا ورودی به بحث محیط زیست نداشت.

وی در ادامه افزود: در توسعه اجتماعی با کردارها مواجه هستیم و کردارها باید با گفتمان‌ها انطباق داشته باشند. نمی‌شود ما دائما درباره مسائل غیر محیط‌ زیستی صحبت کنیم و جامعه محیط زیستی شود. ما در بحث فرهنگ در حال توسعه ناموزون هستیم. اکنون جامعه ما دچار بحران محیط زیستی مانند آب است، در حالی که جامعه در زمینه سیاست‌گذاری در حوزه محیط زیست دچار غفلت شده است. در ایران درباره آسیب‌های اجتماعی فیلم بسیار ساخته شده است اما درباره محیط زیست نه.

سلطانی در ادامه به بحث مخاطبان پرداخت و گفت: بخشی از مسائل دنیای هنر مخاطبان هستند و ذائقه مخاطب مهم است. ذائقه مخاطب تحت شرایط مختلفی شکل می‌گیرد مثل فرهنگ و فرهنگ تاریخی ما. در سینما ما نیازمند تغییر ذائقه هستیم. در جامعه ما با توجه به مسائل محیط زیستی باید مسئله سازی شود. مسئله سازی مبتنی بر یک دانش است. کسانی که در بحث محیط زیست سکان‌دار شده‌اند باید دانش‌ آن را داشته باشند.  رسانه‌ها نیز در این زمینه باید به وظیفه خود عمل کنند.

در پایان این نشست، به پرسش‌های حاضران پاسخ داده شد.