کتاب «جامعه‌شناسی تاریخی کودکی» در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات ترجمه می‌شود. این کتاب با عنوان اصلی A Historical Sociology of Childhood نوشته آندره تورمل است که در سال 2008 منتشر شده است.

این کتاب ضمن اشاره به نقش محوری کودکان در جوامع معاصر، بازاندیشی کلیه مفاهیم مرتبط با آن را امری ضروری می‌داند و به بررسی مفهوم کودک، مفهوم کودکی و کودک عادی می‌پردازد. 

به استناد این کتاب، امروز همه‌جا این پرسش مطرح هست که کودک را باید با ارجاع به چه شاخصه‌هایی عادی تعریف کرد، تعریف کودک عادی چه پیامدهایی دارد و چه الگوهای جایگزینی برای این کار وجود دارد. این کتاب با مرور تجربه‌های کشورهای غربی، مجموعه مستندی به دست می‌دهد که می‌تواند مبنای هر الگویی برای توسعه و کاربست مفهومی کودک باشد.

نویسنده در این کتاب می‌گوید که کودک «عادی» بر چه اساسی ساخته و تعریف می‌شود. آندره تورمل بیان می‌کند که در طول قرن نوزدهم، بیشتر این مسائل بهداشت عمومی بود که تصویر و تصور جامعه از کودکان را مشخص می‌کرد. اما در قرن بیستم، روانشناسی به خط مقدم تولید مفهوم کودکی رسید و تفکر و فهم ما از کودک را متحول کرد. آندره تورمل این تحولات را از دو منظر مشاهده علمی کودکان (بهداشت عمومی، کودکان، روانشناسی و آموزش) و سیاست‌های عمومی (رفاه کودک، سیاست بهداشت، آموزش و تحصیل در مدرسه اجباری) بررسی می‌کند. 

تورمل با ارجاع دقیق به گزارش‌های تاریخی از انگلیس، ایالات متحده آمریکا و فرانسه این مسأله را بررسی می‌کند که چگونه توسعه متوالی تاریخی و استدلال آماری منجر به ایجاد مفهومی از کودک «عادی» شده است و چگونه به نوعی استانداردسازی انجامیده است که با ارجاع به آن، بر کودکان نظارت داریم. وی نشان می‌دهد که چگونه جامعه غربی به یک فرهنگ کودک‌محور تبدیل شده است و این پرسش را مطرح می‌کند که چرا همچنان کار پرورش و آموزش را براساس همان مفهومی از کودک انجام می‌دهیم که دیگر مناسب نیست؟