گزارش «ردّپای  عمیق فرهنگ و تمدن ایران در شرق آفریقا» از سوی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات منتشر شد. این گزارش نشان‌دهنده بخش کمتر شناخته‌شده و مهجور تاريخ و فرهنگ ‌‌‎‌‌‌ايران‌زمين است كه طی قرن‌ها در شرق آفریقا (کشورهای امروزی تانزانیا، اوگاندا، ...) درخشیده است.

به استناد این گزارش که توسط امیربهرام عرب‌احمدی، دانشیار دانشگاه تهران تهیه شده، مهاجرت ايرانيانی از خطۀ شيراز به سواحل و جزایر شرق‌‌‎ (و بخش‌هایی از جنوب شرق‌‌‎) آفریقا و شکل دادن «دولت کیلوا»، زمینۀ گسترش آموزه‌های فرهنگی و تمدنی و مؤلفه‌های جاودانۀ هويت ملی ايرانی را در شرق آفریقا فراهم کرده است.

براساس این گزارش، سواحل و جزایر شرق‌‌‎ (و بخش‌هایی از جنوب شرق‌‌‎) آفریقا نیز در قرون نخستین اسلامی شاهد حضورگروهی از ایرانیان موسوم به شیرازی‌ها بودند که با اقامت طولانی‌مدت خود، که ۵ قرن به درازا انجامید، تحولات شگرفی در این سرزمین رقم زدند. اقامت ایرانیان، که از خطۀ فارس و از مسیر بندرسیراف و خلیج فارس آغاز شد و به بخش‌هایی از کشورهای امروزین کنیا، تانزانیا‌‌‎ (جمهوریخودمختار زنگبار‌‌‎)، کومور و حتی موزامبیک ختم شد، جلوه‌های عميقی از فرهنگ و تمدن پویا و مانای ايران را در این مناطق به یادگار نهاد. بومیان این کشورها نیز پس ازآشنایی با ایرانیان، که دوستی و عشق و محبت و کمک به همنوع را سرلوحۀ کار خود قرارداده بودند، در راستای ‌‌‎تأثیرپذیری از این عنصر غالب و نیرومند، بسياري از آداب‌ورسوم و سنت‌های ایرانیان شیرازی‌الاصل را پذیرفتند و این ميراث فرهنگي ماندگار در قالب بخشی از سنت‌‌‎‌‌های بومیان نسل‌اَندرنسل تداوم یافت؛ به‌گونه‌ای که نتایج ملموس ودرخشان آن، باوجود سپری شدن صدها سال، هنوز در مناطق ساحلی و جزایر کنیا وتانزانیا‌‌‎‌‌‌ (مجمع‌الجزایر زنگبار) و کومور به چشم می‌خورد. 

نویسنده تلاش كرده بخشی از تاريخ و فرهنگ ناشناختۀ ‌‌‎‌‌‌ايران‌زمين را كه طی قرن‌ها در محافل علمی داخلی مهجور و مغفول و ناشناخته مانده است در معرض مطالعۀ دانش‌دوستان و محققان ايرانی قرار دهد. این گزارش همچنین  با هدف حفظ و بهره‌گیری ردّپای فرهنگی دیاسپورای بسیار کهن ایرانی در شرق آفریقا و به‌منظور تقویت منافع ملی و زنده نگاه‌داشتن این پیوندهای تاریخی تمدنی پیشنهادهایی را مطرح کرده است.

امکان‌سنجی تأسیس موزه دائمی پیشینه فرهنگی ایران در سواحل و جزایر شرق آفریقا در زنگبار دربرگیرنده نمادهایی از میراث ملموس و ناملموس فرهنگی دوران حاکمیت ایرانیان در مناطقی از شرق و جنوب شرق آفریقا، معرفي پيشينه تاريخی حضور ايرانيان در تانزانیا و دیگر کشورهای شرق آفريقا به محافل و مجامع علمي داخل و خارج كشور از طریق انجام پروژه های پژوهشی و تالیف کتب به زبان های فارسی و انگلیسی و پیشنهاد توليد مستندهايي حرفه‌ای با بهره‌گيري از مشاوران علمي دانشگاهي مسلط به موضوع در مورد آثار تاریخی برجای مانده از دوره حاکمیت شیرازی ها به صدا و سیمای ج.ا.ایران با هدف روشنگری عمومی در مورد میراث ملموس فرهنگی ایرانی ها در تانزانیا و دیگر کشورهای شرق آفریقا از جمله پیشنهادهای سیاستی این گزارش است.