كتاب «انسان‌شناسي هنر نگارگري؛ آداب، ابزار و مواد»

كتاب «انسان‌شناسي هنر نگارگري؛ آداب، ابزار و مواد» نتيجة پژوهشي است در خصوص انسان‌شناسي هنر نگارگري اسلامي که توسط دکتر سيده‌راضيه ياسيني در پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامي حوزه هنري انجام شده و بر اساس  تفاهم‌نامه‌ همكاري مشترك، از سوي انتشارات پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات  منتشر شده است.

کتاب   حاضر سعي دارد با شناخت حکمت آداب و اخلاق مرسوم در فرهنگ هنرهاي اسلامي،   مباني اخلاقي و روشي هنرمندان نگارگر را، هنگام ايجاد اثر و نيز تدارک   ابزار و مواد هنري، تحليل کند.

نويسنده  با اشاره به اينكه «توجه به  چارچوب‌هاي اجتماعي و نظام فرهنگي ايران  اسلامي، در شناخت فرهنگِ آداب،  ابزار و موادي که در نگارگري ايراني و  هنرهاي پيوسته به آن، همچون تذهيب و  خوشنويسي، استفاده مي‌شود، امري حياتي  است» تأكيد مي‌كند: «آنچه مبناي  پژوهش در اين کتاب قرار گرفته، توجه به  حقيقت هنرهاي سنتي اسلامي ايران، در  قديم بوده است».

در  اين کتاب همچنين تلاش شده است تا از يک سو به  مطالعة ‌فرهنگ و جامعة  ‌اسلامي هنرمندان نگارگر در قديم توجه شود و از سوي  ديگر، روش‌هاي عيني و  دستورالعمل‌هاي آموزشي براي ساخت ابزار و مواد در  نگارگري، به عنوان  مصاديق مورد پژوهش بيان گردد تا ارتباط ميان مباني نظري  سلوک هنرمندانة  ‌نگارگران مسلمان با روش‌هاي عملي يکي از جوانب کار هنري –  ساخت ابزار و  مواد- تبيين شود.

كتاب  «انسان‌شناسي هنر نگارگري؛ آداب،  ابزار و مواد» در 167 صفحه، رنگي و پنج  فصل تدوين شده است؛ «تاريخمندي  ابزار و مواد هنري»،‌ «تخلق به اخلاق  هنرمندي»، «در صفت قلم»، «در صفت لوح»  و «در صفت رنگ» فصلهاي اول تا پنجم  اين كتاب است.