کتاب نسبی‌انگاری اثر پل اُگرادی (مدرس فلسفه و عضو کالج ترینیتی دوبلین، ایرلند) است که توسط حسن امیری‌آرا (عضو هیئت علمی مؤسسۀ پژوهشی حکمت و فلسفۀ ایران) ترجمه و از سوی انتشارات پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات منتشر شده است.

درآمدی بر نسبی‌انگاری، صدق و منطق، نسبی‏انگاری هستی‌‏شناختی، نسبی‏‌انگاری معرفت‏‌شناختی، نسبی‏‌انگاری در خصوص عقلانیت و ارزیابی نسبی‌‏انگاری فصل‌های این کتاب است.

نویسنده در پیشگفتار این کتاب تاکید می‌کند فلسفه رشته‌‏ای انتزاعی و نظری است. به همین دلیل، بسیاری از افرادی که بیرون از این رشته‎‌اند (و تعداد نه‌‎چندان کمی از افرادی که درون این رشته‌اند) تصور می‌‎کنند که فلسفه تأثیر چندانی بر زندگی روزمره انسان‌ها ندارد. این موضوع به‌خصوص در سالیان اخیر برجسته شده است، چنان‎که معیارهای فزاینده تخصصی‌سازی حاکی از آن است که فیلسوفان تمایل دارند مشخصاً برای هم‌رشته‌‏ای‏‌های خود بنویسند و عرصه عمومی را از کار خود بی‎‌خبر بگذارند. باوجوداین، فلسفه همواره بر فرهنگ انسانی اثرگذار بوده است؛ جریان‎‌ها و گرایش‎‌ها را شکل می‌دهد؛ آبشخور ایدئولوژی‌ها، اصطلاحات و مفاهیم است؛ و آرمان‎هایی را پیش می‎کشد که بر تمام وجوه جامعه نفوذ می‎‌کند.

به زعم نویسنده، این کتاب تلاشی برای بررسی نسبی‌انگاری و ارزیابی استدلال فلسفی به سود آن است. این هدف در حیطۀ یک سنت فلسفی بخصوص، یعنی سنت تحلیلی، دنبال می‎شود. تنوع و کثرتِ عجیب ایده‏‌های نسبی‌انگارانهْ، ما را مجبور می‌کند تصمیم بگیریم کدام ایده‌ها را بررسی کنیم و چگونه با آن سروکار یابیم. نویسنده تاکید می‌کند در این اثر، مصنفان سنت قاره‎ای را مدنظر قرار نخواهد داد، اما امیدوار است خوانندگانی که با آن سنت آشنایی دارند تحلیل‎های موجود در این کتاب را در فهم مسائلی که متفکران قاره‏ای در نظر داشته‌‏اند مفید بیابند.

مدرس فلسفه و عضو کالج ترینیتی دوبلین، ایرلند همچنین تصریح می‌کند: من ایده‌‎هایی را که به اینشتین و نظریه نسبیت در فیزیک مربوط‎اند بررسی نخواهم کرد، زیرا این ایده‏‌ها روی‎‌هم‌رفته اثر چندانی بر مباحث فلسفی [در خصوص نسبی‌انگاری] نداشته‌اند. قصد من آن است که انواع مختلفی از نسبی‌انگاری را از یکدیگر تمیز دهم، و آن‎ها را به شکلی موضوع-محور بحث و ارزیابی کنم. با توجه به اینکه نسبی‎‌‌انگاری وجه بسیار مهمی از حیات فکری معاصر است، این کتاب راهی را برای ورود به این موضوع فراهم می‌‏آورد، مسیری ترسیم کرده و از خوانش خاصی از آن دفاع می‎‌کند.