عباس عبدی، پژوهشگر این اثر، با بیان اینکه پس از هر تحول جدي فرهنگی در يك جامعه از اولين عرصه‌هايی كه تغييرات چشمگيری در آن رخ می‌دهد، نام كودكان است، بر اهميت فرهنگي نامگذاری کودکان تأکید می‌کند و شناخت تحولات نام‌گذاري كودكان را يكي از منابع مفيد و قابل اطمينان برای شناخت تحولات فرهنگی در جامعه ايران می‌داند.

به استناد این پژوهش، تحولي فرهنگي در جامعه در حال شكل‌گيري است كه بازتاب آن را در نام‌گذاري كودكان مشاهده می‌شود. مطالعه موجود همچنین نشان مي‌دهد كه در يك دهه گذشته، تغييرات در فرهنگ نام‌گذاری و استفاده و حتي خلق نام‌هاي جديد براي كودكان روند رو به رشدي پيدا كرده است.

از دیگر نتایج این تحقیق، مشاهده كاهش استفاده از نام‌هاي مذهبي اسلامي است. گرايش ملي نيز در نام‌گذاری کودکان، در حال تبديل شدن به چند ‌گرايش فرعي است؛ ازجمله گرايشی كه بار سياسي دارد و نام‌هايي چون داريوش، كوروش، برديا و... را شامل مي‌شود و گرايش ديگري كه در حال نضج‌گيري است و به دور از چهره‌هاي سياسي و قدرت، نام‌هايي جديد از ادبيات پهلوي، زرتشتي و... استخراج مي‌کند و لزوماً هم واجد وجه سياسي نيست.

نویسنده با تأکید بر اینکه نام‌گذاري كودكان، محصول سياست‌هاي رسمي نيست، بلكه محصول روند كلي جامعه است، با بیان نتایج تحقیق خود، تصریح می‌کند که شايد نتايج این پژوهش براي سياست‌گذاران فرهنگي خوشايند نباشد زيرا سياست‌هاي رسمي، نفي فرهنگ غربي و تاحدي ملي و در مقابل تبليغ فرهنگ اسلامي است، كه طبعاً بازتاب اين اقدام بايد در نام‌گذاري كودكان ديده شود، ولي نتيجه آن معكوس است؛ بنابراین هرگونه اقدامي كه قدرت انتخاب مردم را در نام‌گذاري كودكان به شكل «نامربوطي» محدود كند، نه تنها مؤثر نخواهد بود، بلكه اگر هم مؤثر شود، تنها نتيجه‌اش به انحراف آگاهي ما از جامعه منجر مي‌شود.

برای خرید اینجا کلیک کنید.