نشست «زبان و ادبیات در عصر کرونا» از مجموعه‌نشست‌های همایش پیامد‌های فرهنگی و اجتماعی کرونا بر حوزه‌های میراث‌فرهنگی، گردشگری، صنایع فرهنگی خلاق و هنرهای سنتی چهارشنبه ۲۹ بهمن ۹۹ با حضور نگار داوری اردکانی، مریم عاملی، فاطمه عظیمی‌فرد، زهرا پارساپور و بهاره نصیری برگزار شد.

در این نشست مریم عاملی ابتدا با تعریف مفهوم «جهان ممکن» به وضعیت یا سرگذشت ممکن برای جهان یا هر موقعیت خلاف واقع، گفت: این بحث در ادبیات، همان تخیل نویسنده است، دنیای به فعلیت‌رسیده‌ای که می‌تواند در ادبیات خلق شود که شاید بهتر است ما در ادبیات از آن به جهان مطلوب یاد کنیم. جهانی که یک نویسنده برای گریز از واقعیت‌های زشت پیرامون، به تخیل خود پناه می‌برد و در پناه آفرینش و خلق ادبی، می‌تواند جهان ممکنی را شکل دهد.

زمانی که انسان دچار بلایای طبیعی و خشم و قهر طبیعت می‌شود و بیماری‌ها یا پاندمی‌هایی شکل می‌گیرد، به‌طور طبیعی ادبیات هم به دنبال چرایی آن‌ها می‌گردد و در این دوره‌ها، این مسائل اغلب در ادبیات بیشتر نمود پیدا می‌کند. بنابراین متن ادبی می‌تواند یکی از واقعیت‌ها یا جهان‌های ممکنی باشد که هر نویسنده‌ای به نوعی که خود تمایل دارد، این عینیت‌بخشی را در جهان متن شکل می‌دهد، در جهان واقعی دخل و تصرف می‌کند و حوادث خیالی را به شکلی که خود می‌خواهد، شکل می‌دهد.

ادامه مطلب