نتایج پژوهش شناخت و معرفی سه نگارگر بنام ایرانی که در طول دوران حکمرانی صفویان به دیار شبه‌قاره ‌هند مهاجرت کردند، در قالب کتابی با عنوان «جریان‌سازان اصلی نقاشی گورکانی هند» از سوی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات منتشر شد.

میرمصور، میرسیدعلی و عبدالصمد سه نگارگر زبده ایرانی در دوره صفویان، پس از هجرت به هند، به فعالیت هنری و فرهنگی مورد‌نظر خویش پرداختند و عامل اصلی در شکل‌گیری مکتب نقاشی گورکانی، به‌منزله یک جریان عظیم هنری و فرهنگی در هند با عنایت به آثار و اسناد ‌تاریخی، هنری و فرهنگی گوناگون، شدند.

این سه نگارگر بنام ایرانی، علاوه ‌بر مهیاکردن اسباب بالندگی و درخشش تاریخ هنر ایران، اسباب ستایش و خیرگی را برای بخشی عظیم از تاریخ نقاشی هند فراهم آوردند؛ به‌‌طوری‌که نام پرآوازه آنها هنوز بعد از گذر چهار سده علاوه ‌بر سرزمین مادری همچنان در تاریخ فرهنگ و هنر شبه‌قاره زنده و ماندگار است.

پویان چراغی با نظارت دکتر سیده‌راضیه یاسینی در قالب پژوهشی در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات، به جریان‌سازان اصلی نقاشی گورکانی هند پرداخته ‌است. این پژوهش در پنج فصل و 354 صفحه، علاوه ‌بر شناخت سبک‌و‌سیاق این مفاخر و مشاهیر در سرزمین مادری و تبیین نوع نگاه و روحیاتشان، با مراجعه به تذکره و شرح‌حال، متون نوشتاری و آثار برجای‌مانده از آنان، علل و دلایل مهاجرت این اصحاب طریقت به سرزمین هند، چگونگی وضعیت و میزان نفوذ این هنرمندان ایرانی در دربار شاهان هند را بررسی کرده است.

در این اثر، همچنین نکات زیربنایی، شامل تشریح سیر تاریخی روابط، ‌گذارها و تبادلات فرهنگی، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی میان دو سرزمین ایران و هند از آغاز تا پایان عصر صفوی پژوهش شده است.