میان انواع برنامه‌های دینی تولیدشده در گروه معارف سیمای جمهوری اسلامی ایران، برنامه‌های گفتگومحور دینی با بیشترین فراوانی ازجمله برنامه‌های شاخص کنداکتور پخش رسانه ملی محسوب می‌گردند. با این‌حال، نتایج نظرسنجی‌های اخیر چه در داخل سازمان صداوسیما، چه در مؤسسه‌های پژوهشی فعال در خارج از صداوسیما حاکی از آن است که این برنامه‌ها منتخب بخش وسیعی از مخاطبان تلویزیون یعنی گروه سنی جوانان نیستند. اینکه چه عواملی در برنامه‌های دینی به‌ویژه برنامه‌های گفتگومحور دینی سیما باعث شده‌اند تا این برنامه‌ها مقبولیت چشمگیری در میان نسل جوان نداشته باشند دغدغه اصلی نگارنده در آسیب‌شناسی این برنامه‌هاست. به همین سبب بررسی آسیب‌ها و ضعف‌های احتمالی برنامه‌های گفتگومحور دینی از نگاه مخاطبان جوان، هدف اصلی محقق از انجام این پژوهش است. 

محقق در این پژوهش با انتخاب روش تحقیق کیفی و از طریق مصاحبه‌های عمیق با بینندگان سنین ۱۸ تا ۲۸ این برنامه‌ها به بررسی آسیب‌شناسانه برنامه‌های گفت‌وگومحور دینی  پرداخته است. طبق نتایج این پژوهش، برنامه‌های گفت‌وگومحور دینی سیما با ضعف‌های جدی نظیر فقدان مؤلفه جذابیت، اصرار بر ارائه محتوا در قالبی یکنواخت و کلیشه‌ای، عدم انتخاب موضوعات کاربردی و مبتلابه جوانان و نادیده گرفتن انتظارات و علائق نسل جوان در فرآیند تهیه و تولید این برنامه‏‌ها مواجه هستند.

طبق نتایج حاصل از این پژوهش که توسط زهرا ترکاشوند انجام شده است، مهم‌ترین دلایل عدم گرایش جوانان به برنامه‌های دینی، قالب نامناسب، محتوای نامرتبط با نیازهای واقعی مخاطبان نسل جوان و شیوه ارائه یکنواخت و کلیشه‌‏ای آن عنوان شده و در پایان پیشنهادهایی درجهت مرتفع کردن این مشکلات ارائه شده است.