بیست و سومین و بیست و چهارمین نشست از سلسله نشست‌های تخصصی ادبیات انقلاب اسلامی از نظر تا نظریه (بررسی ساحت‏‌های ادبیات انقلاب اسلامی ایران) با حضور سینا علی محمدی و فریبا یوسفی، روز چهارشنبه ۲۴ خرداد ۱۳۹۶ از ساعت ۱۰:۳۰ تا ۱۴۴ در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات برگزار شد.

در بخش اول این نشست با عنوان «رسانه‌‏های جدید و ادبیات انقلاب اسلامی»، علی محمدی با ذکر مقدمه ای در مورد تاریخ معاصر ایران و اثرات آن بر انقلاب، به تعریف ادبیات انقلاب پرداخته و ادبیات انقلاب را ادبیاتی دانست که به توصیف و تبیین انقلاب می پردازد و مردم را در مسیر مبارزاتش در قبل و بعد از انقلاب همراهی می کند.

وی با اشاره به اینکه شعر به نسبت سایر بخش های ادبیات همراهی بیشتری با انقلاب داشته به برخی ویژگی های بارز شعر انقلاب از جمله: «مردم گرایی»، «عدالت خواهی»، «آرمان گرایی»، «بازگشت به خویشتن»، «دارای گویش مردمی»، «استفاده از مضامین قرآنی» اشاره کرد.

وی گفت: «شعر انقلاب در فرم و محتوا شعری آیینی است؛ زیرا که انقلاب مردم ایران، انقلابی اسلامی بود و بازگشت به ارزش ها، سنت ها و بازگشت به خویشتن را تداعی نمود و از آنجاییکه این ادبیات از خود انقلاب اسلامی تاثیر پذیرفته، لذا هم در فرم و هم در محتوا موثر از انقلاب اسلامی مردم ایران بوده است.»

وی در ادامه صحبت هایش به کمرنگ شدن تاثیر رسانه های مکتوب اشاره و به تبیین قدرت بالای رسانه های فضای مجازی پرداخت و به کوتاه شدن اشعار اشاره کرد و تعبیر «شعر فست فودی» را برای برخی از اشعار به کار برد. وی افزود: «استفاده از صنعت ایجاز که یکی از صنایع قدیمی ادبی شعری ما بوده است در این برهه کنونی می تواند مورد استفاده قرار گرفته و به عنوان یکی از تکنیک های شعری برای عصری که عصر پیام های کوتاه و مختصر و مفید است مورد استفاده قرار گیرد»

در پایان نشست، علی محمدی به ظرفیت های بالای تصویری شعر انقلاب و دفاع مقدس اشاره کرده و بر استفاده از این ظرفیت ها برای تاثیرگذاری حداکثری شاعران در فضای مجازی و همراه کردن مخاطبان دنیای مجازی تاکید کرد.

در بخشِ دوم این نشست با عنوان «شعر انقلاب و رابطه آن با شعر معاصر»، یوسفی با اشاره به اینکه نمی توان تعریف دقیق و متقن از ادبیات انقلاب ارائه داد دلیل آن را اینگونه عنوان کرد: «به دلیل قرار داشتن در داخل جریان انقلاب و تا زمانیکه درون این رودخانه هستیم به دلیل سیل حوادث و اتفاقاتی که در برهه های مختلف تاریخی روی می دهد هر بار با تعریف جدیدی روبرو می شویم که این تعریف با تعاریف قبلی متفاوت است. لذا نمی توان تعریف بسیار دقیق در این مورد ارائه داد. اما اگر بخواهیم تعریفی نسبی و متناسب با زمان حال ارائه دهیم می توان گفت ادبیات انقلاب، ادبیاتی است که در شکل گیری و تداوم انقلاب اسلامی تاثیر گذار بوده و از هر اتفاق و رویدادی که در این مقطع شکل گرفته تاثیر پذیرفته و بر روی آن نیز تاثیر گذار بوده است».

یوسفی ویژگی های ادبیات انقلاب اسلامی را برشمرده و به مواردی همچون: «به روز بودن»، «زبان نو»، «دارای کارکرد اجتماعی» و ... اشاره کرد.

وی در ادامه به ویژگی های ادبیات دفاع مقدس که در دل ادبیات انقلاب اسلامی رشد کرده پرداخت و به آمیختگی آن با ادبیات آئینی و عاشورایی اشاره کرد و گفت: «تعدادی از شاعران در دل جنگ حضور داشتند که اشعار آنان به دلیل حضورشان در جبهه باعث شد که حال و هوای جنگ به نسل های بعد انتقال پیدا کند و پایه های ادبیات دفاع مقدس شکل بگیرد»

وی در پایان نشست، ظرفیت های بالای شعر و نیز ادبیات داستانی انقلاب و دفاع مقدس را برشمرده و اظهار داشت که از نظر او ادبیات داستانی بیشتر از شعر به تبیین انقلاب، ویژگی ها و شخصت ها و حوادث روی داده در مسیر انقلاب اسلامی پرداخته و از این رو دارای تاثیر گذرای بیشتری نسبت به شعر بوده است.