«تحولات سیاستگذاري فرهنگي شبکه‌هاي اجتماعي مجازي در جمهوري اسلامی ايران» پژوهشی‌ست که تلاش می‌کند با تحلیل اسناد بالادستی سال‌های ۱۳۷۰ تا ۱۳۹۶ تحولات سیاست‌گذاری فرهنگی شبکه‌های اجتماعی مجازی در جمهوری اسلامی ایران را فهم کند.

در این تحقیق هم اسناد مرتبط با شبکه‌های اجتماعی و شبکه‌های اطلاع‌رسانی رایانه و هم اسناد سیاستی بالادستی جمهوری اسلامی ایران یعنی سیاست‌های کلی نظام (مصوب مجمع تشخیص مصلحت نظام)، لوایح دولت، آئین‌نامه‌های دولت(مصوبات هیأت وزیران)، مصوبات و آئین‌نامه‌های داخلی مجلس، شورای عالی انقلاب فرهنگی، شورای عالی فضای مجازی و برنامه‌های توسعه (اول تا ششم)، مورد بررسی قرار گرفته است.

یافته‌های این پژوهش حاکی از آن است که پنج محور سیاستی در این حوزه ازجمله «بهره‌گیری از فرصت‌های شبکه‌های اجتماعی و توسعة محتوا و خدمات کارآمد»، «توسعه جامعة شبکه‌ای»، «حفظ امنیت و هویت فرهنگی ایرانی ـ اسلامی»، «رویکرد حمایتی نسبت به ظرفیت‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری شبکه‌های اجتماعی داخلی» و «مدیریت راهبردی شبکه‌های اجتماعی» در این سال‌ها موردتوجه و اهمیت قرار گرفته است.

پژوهشگران در این مطالعه، دهه هفتاد را به دلیل اقتضای شرایط پس از جنگ و ترمیم ویرانی‌های آن، نمود دیدگاه دولتی می‌دانند و معتقدند رویکرد دولت در دهة هشتاد و نود در راستای نگاه ارتباطی بوده و تلاش کرده مردم را در این حوزه مشارکت دهد تا آن‌ها با تشکیل فضاهای عمومی به تبادل‌نظر و ایده با هم بپردازند.

این مقاله نوشته میثم فرخی و مهدی نادری‌نژاد است که در فصلنامه فرهنگ- ارتباطات شماره ۴۸ نوبت زمستان ۱۳۹۸ ازسوی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات منتشر شده است.

دریافت اصل مقاله