«فقر و فرهنگ» عنوان طرح پژوهشی در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات است که از سوی زین‌العابدین سفرچی تیل انجام می‌شود.

در این پژوهش، پژوهشگر با توجه به مطالعات تجربی‌ خود در محلات فقیرنشین شهرهای زاهدان و چابهار، سعی می‌کند چارچوب‌های مفهومی متعارف تحلیل فقر در ایران و صورت‌بندی آن‌ها از رابطة فقر و فرهنگ را محک زده و بر مبنای یافته‌های این پژوهش‌ها، رابطة فقر و فرهنگ را در زمینة جغرافیایی مذکور صورت‌بندی کند.

بررسی جایگاه فقر در گفتمان آسیب اجتماعی و بازسازی این مفهوم ذیل نظام مسائل اجتماعی ایران، توضیح چارچوب‌های نظری فقر و تحلیل پیامدهای اتخاذ هر یک از این چارچوب‌ها در حوزة سیاست‌گذاری و پژوهش، تلاش برای توضیح مسائل فقرا بر مبنای مطالعات تجربی قبلی در مناطق حاشیه‌ای کشور و بررسی نسبت این مسائل با فرهنگ، از اهداف دیگری‌ است که در این پژوهش دنبال می‌شود.

نویسنده در این طرح با استفاده از چارچوب‌های تحلیلی اقتصادی، سیاسی و نقد نظام نئولیبرالی، سعی می‌کند با تحلیل شرایط ساختاری تولیدکننده فقر و نابرابری ورای تحلیل‌های فردی و فرهنگی، مساله فقر را در گستره ملی بر مبنای پیامدهای الگوی توسعه نامتوازن کشور توضیح دهد. سپس در بحث تجربی تلاش می‌کند، بدون جانبداری نظری، امکان‌ها و محدودیت‌های هر یک از چارچوب‌های یاد شده را در مواجهه با مساله فقر در میدان‌‌های یادشده مشخص کند.

این پژوهش مجموعاً ۵ فصل دارد که «فقر از آسیب تا مسالة اجتماعی»، «مطالعات فقر در ایران»، «مسالة فقر یا مسائل فقرا؛ برخورد نزدیک با فقر در محلات حاشیه‌نشین سیستان و بلوچستان» و « فقر و فرهنگ؛ ورای تقلیل‌گرائی و امتناع» به ترتیب عناوین فصل‌های آن هستند.