زمان و قلمرو، دو متغیر مهم در ارزیابی ثبات و تغییر پیمایش‌ها

زمان و قلمرو، دو متغیر مهم در ارزیابی ثبات و تغییر پیمایش‌ها

نشست «مسأله ثبات و تغییر در پیمایش‌های ملی» چهارشنبه ۳ شهریور ۱۴۰۰ با حضور حسین ابراهیم‌آبادی، غلام‌رضا غفاری و فاطمه جواهری و با دبیری مصطفی اسدزاده به صورت آنلاین برگزار شد.

در ابتدای این نشست، فاطمه جواهری بازنمایی تغییرات از طریق پیمایش‌های ملی را منوط به شرایطی دانست و گفت: غیر از اینکه پیمایش‌ها باید طولی باشند و چارچوب تحلیل آن‌ها حفظ شود، لازم است که سنجه‌های تغییر، متغیرها و گویه‌های آن‌ها هم با هم مشابهت داشته باشد. مسأله دیگر، مشابهت در شیوه شاخص‌سازی و تحلیل‌ها و آزمون‌های آماری‌ ۳ دوره است. سومین عامل که جزء مولفه‌های درونی پیمایش است و تأثیر مهمی در به‌روزبودن آن دارد، طرح نمونه‌گیری در دوره‌های مختلف یک پیمایش است که باید مشابهت در دوره‌ها وجود داشته باشد. مشابهت در حجم نمونه، الگوی گزارش‌گیری و تکرار در فواصل زمانی مشخص هم ازجمله عوامل مهم دیگر هستند که باید رعایت شوند.


او هم‌چنین با اشاره به عوامل بیرونی موثر در امکان مقایسه‌پذیرکردن داده‌ها افزود: برخی عوامل بیرونی موثر هم وجود دارد که وجود آن‌ها قدرت مقایسه‌پذیری داده‌ها را کم می‌کند و ما نمی‌توانیم تغییرات را از روی داده‌های پیمایش‌ها شناسایی کنیم که یکی از آن‌ها، زمینه و بافت فرهنگی-اجتماعی، اقتصادی و سیاسی جامعه است. مورد دوم، نوع نگرش مدیران فرهنگی اجتماعی به پژوهش و دیگری فقدان هماهنگی‌های بین‌سازمانی است که داده‌های آن‌ها هیچ‌وقت با هم تلفیق نشده و در کنارهم قرار نگرفته است. درحالی که برای تشریک مساعی وافزایش استفاده از یافته‌های یکدیگر و کاهش ضریب خطا، نیاز است که سازمان‌ها با هم همکاری کنند.

ادامه مطلب




برچسب ها
از طریق فرم زیر نظرات خود را با ما در میان بگذارید