مردمشناسی ایران در خدمت بازتعریف هویت ملی است نه قدرت
نشست «مطالعه فرهنگ؛ مردمشناسی یا انسانشناسی؟» همزمان با روز مردمشناسی یکشنبه ۱۴ شهریور ۱۴۰۰ با حضور علیرضا حسنزاده (دکتری مردمشناسی از دانشگاه گوته) و دبیری مصطفی اسدزاده (دکتری سیاستگذاری فرهنگی و عضو گروه فرهنگ و جامعه پژوهشکده فرهنگ پژوهشگاه) برگزار شد.
به گزارش ایبنا حسن زاده در این نشست طی سخنانی گفت: مردمشناسی به نسبت فرهنگی اعتقاد دارد و هر عنصری را متناسب با وضعیت و بافت فرهنگی خودش میسنجد. او با اشاره به موقعیت پارادوکسیکال خود گفت: من در نوشتههای خود از واژه انسانشناسی استفاده میکنم اما در پژوهشکدهای کار میکنم که نامش مردمشناسی است!
این انسانشناس با طرح سوالاتی بحث خود را ادامه داد و افزود: آیا اصطلاح شناسی موضوعی علمی است یا در عین حال با ساختار قدرت، نهادهای علمی، رقابت اساتید انسانشناسی یا رقابت سنتهای انسانشناسی با هم ارتباط دارد؟ آیا کارکردهای زبان در جوامع مختلف از جمله ایران مبتنی بر ارتباط است یا زبان دارای کارکردهای دیگر هم هست؟ اینکه زبان فارسی حامل هویت تاریخی ماست و زبان میان قومی است آن وقت میدانیم که کاکرد زبان فارسی فراتر از ارتباط کلامی است؟
او با اشاره به سخنان کسروی درباره زبان پاک و آلوده گفت: زبان فارسی در نامگذاری ها پدیده پیچیدهای است و نامگذاری در حوزه علم هم همان پیچیدگی را دارد. سوال دیگر این است که تجربه های انسانشناسی ایرانی با تجربههای خارجی آن برابر است؟