بیشتر دستگاههای فرهنگی بدون مسألهشناسی کار میکنند
نشست نقد کتاب «رصد سازمانهای فرهنگی ایران» دوشنبه ۱۵ آذر ۱۴۰۰، با حضور خسرو طالبزاده (معاون اسناد ملی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران)، ابراهیم غلامپور آهنگر (دکتری سیاستگذاری فرهنگی)، ابراهیم حاجیانی (نویسنده کتاب) و با دبیری مصطفی اسدزاده (عضو پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات) بهصورت برخط برگزار شد.
به گزارش ایرنا ابراهیم حاجیانی (نویسنده کتاب) در ابتدای این نشست و در توضیح ماهیت و محتوای کتاب، بیان کرد: در چهار دهه گذشته نتوانستهایم رصدی را در حوزه نهادهای فرهنگی داشته باشیم و اولویت ما در مرکز رصد انجام گزارشی مانند این کتاب بوده است.
وی ادامه داد: گزارشی از این دست به این دلیل صورت گرفته است که مرکز رصد در خدمت راهوری نقشه جامعه سیاستگذاری کشور بوده است. در حوزه نهادهای فرهنگی آنچه مهم تعیین یک چارچوب برای بررسی است.
مولف کتاب رصد سازمانهای فرهنگی ایران در تحلیل چهارچوب نظری این کتاب تصریح کرد: در این کتاب ما سه وضعیت محوری را تعریف کردیم که از جمله وضعیت درونی سازمان های فرهنگی معادل بهره وری، وضعیت بیرونی سازمان های فرهنگی معادل مفهوم کارآمدی و اثربخشی و درنهایت وضعیت سوم که معضل ما در ایران است سنجش یا رصد میزان هماهنگی دستگاه های فرهنگی بود که خود این وضعیت به دو دسته قابل تقسیم است ازجمله همراهی و هماهنگی دستگاههای فرهنگی با هم و همراهی و هماهنگی همه دستگاه های فرهنگی با نهادهای بیرونی.