نرخ مشارکت نیروی کار [1]نسبت افراد سزاوار کار به کل جمعیت حاضر در نیروی کار است. ادارهٔ آمار کار ایالات متحده (بی‌ال‌اس) نیروی کار را افراد بالای 16 سالی تعریف می‌کند که یا شاغل‌اند یا بیکار اما جویای کار. افرادی که بیکارند اما جویای کاری هم نیستند، در زمرهٔ نیروی کار قرار نمی‌گیرند. همچنین، افرادی که جزو نیروهای مسلح ایالات متحده‌اند یا در اماکن خاص (در سازمان‌های تأدیبی، آسایشگاه‌های روانی و خانه‌های گروهی) نگهداری می‌شوند نیز از شمول نیروی کار خارج‌اند. نرخ مشارکت نیروی کار در کل ایالت متحده فرازوفرود فصلی دارد، اما عموماً بین 66 درصد تا 68 درصد متغیر است. تغییرات جمعیت‌شناختی، افت‌وخیزهای اقتصادی، و تغییرات فرهنگی نیز در میزان مشارکت نیروی کار تأثیرگذار است.

جدی‌ترین دگرگونی در مشارکت نیروی کار در چند دههٔ اخیر افزایش میزان مشارکت زنان بوده است. بالارفتن سطح تحصیلات زنان و کاهش رغبت آنان به ازدواج در سنین پایین، در این خیزش سهم داشته است. در سال 1975، فقط ۴۶٫۳ درصد از زنان در نیروی کار مشارکت داشتند، حال‌آنکه این رقم در سال 2006 به ۵۹٫۴ درصد رسید. هرچند میزان مشارکت زنان در نیروی کار افزایش یافته، هنوز از میزان مشارکت مردان (۷۳٫۵ درصد در سال 2006) پایین‌تر است. به‌هرروی، آمارهای بی‌ال‌اس بیانگر آن است که این شکاف جنسیتی در مشارکت نیروی کار تا نزدیک سال 2014 ادامه خواهد یافت.

تفاوت نژادی/قومیتی در میزان مشارکت نیروی کار به‌اندازهٔ تفاوت‌های جنسیتی نیست. هرچند الگوی کنونی مردان و زنان سفیدپوست تقریباً همان نرخ مشارکت نیروی کار جنسیتی در نژادهای دیگر است، تفاوت جنسیتی میان افریقایی-امریکایی‌ها به‌مراتب کمتر است (نزدیک 67 درصد برای مردان و 62 درصد برای زنان). از میان گروه‌های نژادی/قومیتی مورد بررسی بی‌ال‌اس، مردان اسپانیایی‌تبار بیشترین میزان مشارکت در نیروی کار (نزدیک 80 درصد) و زنان اسپانیایی‌تبار کمترین میزان مشارکت (نزدیک 56 درصد) را داشته‌اند. به‌دلیل نرخ مهاجرت و باروری گروه‌های اسپانیایی‌تبار، جمعیت این گروه‌ها در ایالات متحده جوان‌تر از کل جمعیت این کشور است. بر اساس برآوردهای بی‌ال‌اس تا سال 2050، با افزایش سن این افراد، نزدیک به 24 درصد نیروی کار ایالات متحده تباری اسپانیایی خواهند داشت.

نرخ مشارکت نیروی کار در دوره‌های مختلف زندگی افراد نیز متغیر است و از اوان جوانی تا اوج سن اشتغال (25 تا 54) افزایش و پس از بازنشستگی کاهش می‌یابد. با افزایش سن نسل انفجار زاد ولد (متولدان سال‌های 1946 تا 1964) میانگین سن نیروی کار نیز افزایش می‌یابد و پیش‌بینی می‌شود نرخ کلی مشارکت نیروی کار کاهش یابد. با بازنشسته‌شدن این نسل، نیروی کار کاهش خواهد یافت و بدین‌ترتیب، نسبت وابستگی اقتصادی (یعنی نسبت افرادی از کل جمعیت که در نیروی کار نیست، به‌ازای هر ۱۰۰ نفری که در نیروی کار است) افزایش خواهد یافت. بسیاری از دانشمندان علوم اجتماعی نگران این مسئله‌اند که با بازنشستگی نسل انفجار زاد ولد و متعاقب آن، کاهش نرخ مشارکت نیروی کار، اقتصاد قادر به حفظ سطح بایستۀ تولید کالا و خدمات نخواهد بود.

و نیز ببینید: نسل انفجار زاد ولد؛ نسبت وابستگی؛ مستمری و تأمین اجتماعی؛ بازنشستگی؛ بیکاری.

بیشتر بخوانید

Toossi, Mitra (2002). “A Century of Change: The U.S. Labor Force, 1950–2050.” Monthly Labor Review 125(5): 15–28

U.S. Department of Labor, Bureau of Labor Statistics. (http://www.bls.gov)

 [1] labor force participation rate