نژادآمیزی[1] به ازدواج نژادها، به‌ویژه سپیدپوستان و رنگین‌پوستان باهم یا تولیدمثل آن‌ها اشاره دارد. معادل اسپانیایی این ازدواج، «مستیزاخی»[2] است که ما از آن اصطلاح «مستیزو»[3] را می‌گیریم و معادل‌های انگلیسی توهین‌آمیز و غیرتوهین آمیزش از این قرارند: کژنژاد[4]، ناخالص[5]، مولاتو[6] یا دورگه[7].

  وقتی نخستین ازدواج میان‌نژادی ثبت‌شده در تاریخ ایالات متحده میان جان رالف[8] و پوکاهانتاس[9] در آوریل سال 1614، در ویرجینیا رخ داد، افکار منفی دربارۀ نژادآمیزی سخت متصلب شده بود. پس از آن، مخالف با نژادآمیزی خود را به شکل تن‌زدن از برقراری رابطه صمیمانه با گروه‌هایی که از نظر رخ‌نمودی متفاوت بودند و دادن مشروعیت به فرزندان دورگه نشان داد.

در سال 1913، شمار ایالاتی که قوانین ضدنژادآمیزی وضع کردند، به اوج خود یعنی 30 ایالت رسید. این ایالت‌ها از این قرارند: آلاباما، آریزونا، آرکانزاس، کالیفرنیا، کلرادو، دلاور، فلوریدا، جورجیا، آیداهو، ایندیانا، کنتاکی، لوئیزیانا، مریلند، می.سی.سی.پی، میزوری، مونتانا، نبراسکا، نوادا، کارولینای شمالی، داکوتای شمالی، اوکلاهاما، اورگان، کارولینای جنوبی، داکوتای جنوبی، تنسی، تگزاس، یوتا، ویرجینیا، ویرجینیای غربی و وایومینگ. سردرگمی [در نحوۀ کاربست این قوانین]، از تنوع آن‌ها و احکام دادگاه‌ها که آن‌ها را به‌ویژه در تعریف نژادهای غیرسپیدپوست تفسیر می‌کردند و ناممکنی صورت‌بندی قاعده‌ای عام، درخصوص مشروعیت یا نامشروعیت فرزندان این ازدواج‌ها مایه می‌گرفت. مجازات نقض این قوانین متنوع بود، از چندماه تا 10 سال حبس یا از مبلغی اندک تا 2000 دلار جریمۀ نقدی. این قوانین تا سال 1967 که دیوان عالی ایالات متحده آن‌ها را ملغی کرد، در کتاب‌های قانون پابرجا بود.

گرچه هیچ روش علمی شناخته‌شده‌ای برای تشخیص تفاوت خون سپیدپوستان و رنگین‌پوستان وجود نداشت، اما در قوانین به کرات سخن از اشخاصی آمده بود که به درجات گوناگون خونی «رنگین» داشتند. این مفهوم به نژادآمیزی امریکایی مهم‌ترین ویژگی‌اش را بخشید، ویژگی که به موجب آن، زن سپیدپوست می‌توانست کودک سیاه‌پوست به دنیا بیاورد، اما زن سیاه‌پوست نمی‌توانست کودک سپیدپوست به دنیا آورد. دو اصطلاح «فروتبار» یا «نژادآمیزی نزولی»، به این پدیده دوم اشاره دارد. در اصطلاح‌شناسی امریکایی، اصل «یک قطره خون» است که اشخاصی را که حتی «یک قطره» از خون سیاه‌پوستان در رگان‌شان است، «سیاه‌پوست» تعریف می‌کند.

در کشورهای دیگر، مخالفت با نژادآمیزی ملایم‌تر و کوتاه‌تر بود. در سال 1514، در امریکای لاتین، ممنوعیت آغازین ازدواج میان اسپانیایی‌ها و سرخ‌پوستان به پایان رسید و تشویق ازدواج میان‌گروهی، به این امید که این کار ماجراجویان اسپانیایی را به استقرار دائم در «جهان جدید» برانگیزد، جای آن‌را گرفت. به همین قیاس، نژادآمیزی در مستعمرات پرتغالی امری عادی بود.

فرانسه ازدواج میان‌نژادی را تا اوایل قرن هجدهم در مستعمرات حوزۀ کارائیب خود به‌رسمیت شناخته بود. بااین‌حال، «قانون سیاهان» سال 1685، هم‌خوابگی مرد سفیدپوست و بردۀ آفریقایی را مجازات می‌کرد و اگر این رابطه فرزندی هم در پی‌داشت جریمه‌اش معادل 2000 پوند شکر بود؛ اگر زوج ازدواج می‌کردند، زن آزاد می‌شد و جریمه لغو می‌شد. این قانون در مستعمرات سهل‌انگارانه اجرا می‌شد، برخلاف خود فرانسه که در سال 1778، ازدواج میان‌نژادی را ممنوع کرد؛ البته این ممنوعیت پس از انقلاب سال 1789 فرانسه پایان یافت.

فرانسوی‌ها، ایتالیایی ها، پرتغالی ها، و اعراب، در قیاس با بریتانیایی و آلمانی‌ها در مستعمرات افریقایی در قبال نژادآمیزی، مدارای بیشتری از خود نشان دادند. در امپراتوری بریتانیا، گسترده‌ترین نژادآمیزی در آفریقای جنوبی رخ داد که بر اساس آن، نتیجۀ آمیزش جنسی غیرقانونی بود. در واکنش به این مسئله، قانون 1927 وضع شد که روابط برون‌ازدواجی میان اروپایی‌ها و افریقایی‌ها را به تخلفی سزاوار مجازات بدل ساخت. در مستعمرات دیگر بریتانیا، «بخشنامۀ کرو»[10] سال 1909، هم‌خانگی میان مأموران دولتی و زنان «بومی» را ممنوع می‌کرد.

در آفریقای جنوب غربی، مستعمرۀ آلمان (جی.اس.ای) [11] در سال 1905، در آفریقای شرقی مستعمرۀ آلمان (جی.ای.ای)[12] در سال 1906 و در ساموآی[13] مستعمره آلمان در سال 1910، فرمانداران مقرراتی را برضد ازدواج میان‌نژادی تصویب کردند. در سال 1912، زمانی که رایشتاگ یا مجلس قانون‌گذاری آلمان از مسئلۀ ازدواج‌های میان‌نژادی در مستعمرات باخبر شد، در تأیید قانونیت قوانین استعمار، قطعنامه‌ای صادر کرد.

اعراب در افریقای استعماری، بیش از همه پذیرای ازدواج و هم‌خوابگی میان‌نژادی بودند. اسلام که برابری نژادها را می‌پذیرد، این شرایط را برای این آسان‌گیری آماده‌تر کرد. نکتۀ به همان اندازه مهم اینکه، به‌دلیل سرشت پدرسالارانه فرهنگ عرب، کودکان متولدشده از ازدواج‌های عرب-افریقایی، صرف نظر از میزان تیرگی رنگ پوستشان، عرب شناخته می‌شدند؛ بنابراین، در مقابل «نژادآمیزی نزولی» در امریکا، نژادآمیزی عرب-افریقایی «نژادآمیزی صعودی» قرار داشت، چرا که فرزندان از منزلت و هویت پدران عرب خود بهره‌مند می‌شدند.

و نیز ببینید: دورگه؛ ازدواج میان‌گروهی؛ جیم کرو؛ نژاد؛ نظریۀ شکل‌گیری نژاد؛ نژادپرستی

بیشتر بخوانید

 Berry, Brewton. 1972. “America’s Mestizos.” Pp. 191–212 in The Blending of Races: Marginality and Identity in World Perspective, edited by N. P. Gist and A. G. Dworkin. New York: Wiley-Interscience

Harris, Marvin. 1964. Patterns of Race in the Americas. New York: Walker

Ifekwunigwe, Jayne O., ed. 2004. “Mixed Race” Studies: A Reader. New York: Routledge

Nash, Gary. 1999. “The Hidden History of Mestizo America.” Pp. 10–16 in Sex, Love, Race: Crossing Boundaries in North American History, edited by M. Hodes. New York: New York University Press

Smith, John D., ed. 1993. Racial Determinism and the Fear of Miscegenation, Post-1900. New York: Garland

Young, Robert. 2008. Colonial Desire: Hybridity in Theory, Culture, and Race. 2nd ed. New York:    Routledge

[1] Miscegenation

 [2] mestizaje     

[3] mestizo

 [4] halfbreed     

[5] half-caste

 [6] mulatto     

[7] hybrid

 [8] John Rolfe     

[9] Pocahantas

 [10] Crewe Circular  [11] German Southwest Africa

[12] German East Africa

 [13] German Samoa