مردم‌شناسی موسیقی مقامی خراسان، نواحی جنوب و شرق-مجتبی خان‌قیطاقی

چکیده: خراسان به‌واسطه وسعت جغرافیایی و پراکندگی اقوام مختلف، دارای فرهنگ‌ها و موسیقی‌های متفاوتی است. این فرهنگ ها در سراسر خاک خراسان ، گونه‌های متفاوت و منحصربه‌فردی را از فرهنگ و هنر و موسیقی‌های بومی و مقامی به‌وجود آورده‌اند و به‌گواه این‌همه گستردگی  فرهنگی و تنوع سبک های موسیقی درنواحی مختلف آن، یکی از غنی‌ترین گنجینه‌های فرهنگی در موسیقی ایران به‌شمار می‌رود موسیقی در خراسان از پیشینه ای باستانی برخوردار است و این امر همواره به‌عنوان عاملی مهم و تأثیرگذار در انتقال فرهنگ و تمدن خراسانی و نیز در حیات روبه‌رشد آن نقشی ارزنده و مؤثر داشته است. فرهنگ شناسان و ‌پژوهشگران برجسته موسیقی  اقوام وملل در سراسر جهان، موسیقی خراسان را یکی از غنی‌ترین گنجینه‌ های فرهنگی موسیقی بشری می‌دانند و برای بررسی  دقیق آن باید خراسان بزرگ باستان را مورد پژوهش قرار داد ، از کرانه‌های خزر تا به  خوارزم وسمرقند و بخارا، از کویر خراسان تا به هرات و بلخ و مرزهای هند و چین و در این پهنه عظیم است که موسیقی خراسان هویت اصلی خودش را نمایان می‌کند.آنچه در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته حوزه موسیقی جنوب و شرق خراسان است که دربرگیرنده شهرهای اصلی تربت‌جام، باخرز، سرخس، تایباد، خواف، گناباد، کاشمر، قاین، بیرجند و نواحی جنوبی مشهد ، نیشابور و سبزوار وتا حدودی روستاها و جلگه‌های پیرامون تربت‌حیدریه است. تحقیق حاضر علاوه بر اینکه اطلاعات نسبتا جامعی ازموسیقی جنوب وشرق خراسان ارایه می دهد ، مطالبی ارزنده درخصوص مردم شناسی موسیقی مقامی این منطقه دارد که بیشترحاصل تحقیقات میدانی است . بدیهی است که دستاورد این پژوهش می تواند موجب حفظ و ثبت گوشه هایی ازفرهنگ و تاریخ شفاهی موسیقی های بومی ایران باشد و تکمیل این فرایند، عزم متخصصین و حمایت متولیان امر را طلب می نماید.

●درمقدمه وفصل اول به اهمیت موسیقی وویژگی های کلی موسیقی وجایگاه آن درنظام طبیعت وبه گفته هایی ازبزرگان  پرداخته می شود .      

●درفصل دوم به کلیاتی در رابطه با موسیقی خراسان پرداخته می شود   ، آنچه در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته حوزه موسیقی جنوب و شرق خراسان است که دربرگیرنده شهرهای اصلی تربت‌جام، باخرز، سرخس، تایباد، خواف، گناباد، کاشمر، قاین، بیرجند و نواحی جنوبی مشهد ، نیشابور و سبزوار وتا حدودی روستاها و جلگه‌های پیرامون تربت‌حیدریه است.

●درفصل سوم به موسیقی شرق خراسان پرداخته شده است  ، سازشناسی ومعرفی موسیقی مقامی شرق خراسان از دیگر اهداف انجام این پژوهش بوده است و بخش هایی نیز به شناخت منابع ادبی شامل روایات منقول، منظومه های حماسی، قصه ها، افسانه ها و . . . اختصاص دارد که در ترانه ها و آوازهای موسیقی این نواحی ظهور و بروز یافته اند.

●درفصل چهارم این پژوهش  موسیقی نواحی جنوب ، مناطقی نظیر کاشمر ، گناباد و حوالی بیرجند و هنرمندان شاخص آن در سازو آواز و آیین های مختلف معرفی می شوند ، آورده شده که  موسیقی بیرجند با دیرینه ای طولانی و کهن، دارای ترانه‌ها و قطعات آوازی و سازی زیبا و لطیفی است. مهمترین سازهای رایج در منطقه بیرجند و توابع آن که به روایتی "حوزه فرهنگی قهستان" نیز نامیده می‌شود، دهل و سرنا، دایره پوستی گرد و هشت‌ضلعی و نی شبانی (چوپان) است و البته در سال‌های اخیر دوتار نیز از جمله سازهای رایج در منطقه شده است  و نوازندگان آن بیشتر از مقام‌ها و موسیقی مناطق دیگر جنوب و شرق خراسان بزرگ تبعیت می‌کنند. دراین بخش نیز لیستی از اسامی هنرمندان گذشته وحال وتصاویر وعکس هایی از هنرمندان برجسته  آورده شده که یاد نامه ای از آنها باشد .


●درفصل پنجم به هنرمندان میراث دار ومجری موسیقی مقامی وبومی  این ناحیه پرداخته می شود . شاید بتوان خراسان را پایتخت موسیقی مقامی کشور دانست؛ این سرمایه و غنای هنری مرهون هنرمندان و نوازندگانی است که در طی قرون متمادی این هنر را با تمام ظرائف، دقائق و راز و رمزهای آن به صورت سینه به سینه از استادان خویش آموخته و به شاگردان پس از خود آموزش داده اند. هنرمندانی که با تلطیف و تعالی روح خویش، از سازهایی چون دوتار، سرنا، دهل، نی و دایره، نواها و نغمه های سحرانگیز  برانگیخته اند و در دفتر تاریخ فرهنگ و هنر این سرزمین طرحی نو درافکنده ا ند. بررسی ویژگیهای فردی و شاخصه های هنری این بزرگان که سبک نوازندگی هر یک را از دیگری متمایز نموده و نام و نوایشان را جاودانه ساخته، طرحی است که در این گزارش و از طریق مصاحبه و گفتگو با این استادان دنبال می شود و با ثبت وقایعی از زندگی هنرمندان اصیل موسیقی خراسان و  ارائه لیستی از اسامی هنرمندان گذشته وحال وتصاویر وعکس هایی از هنرمندان برجسته که یاد نامه ای از آنها باشد . شخصیت هایی در تاریخ فرهنگ و هنر خراسان هستند که در سیر وسلوک هنرمندان این خطه موثر بوده اند به طور مثال می توان از نورالدین عبدالرحمن جامی نام برد.موسیقی مقامی خراسان با رقصها و حرکات موزونی عجین است که متناسب با اقتضای شرائط نوازندگی، از برداشت محصول و جشنهای عبادی تا مراسم آیینی و جنگها و عروسیها نظم و شکل یافته و محتوای معنایی خاص خود را دارا می باشند. دراین بخش از پژوهش در حد امکان به برخی از این رقصها اشاره نموده و ویژگی های منطقه ای آنها را بر می شمارد.   

●درفصل ششم عکس وتصاویر هنرمندان ارایه می شود .

●در فصل هفتم  نمونه های صوتی از اجرای هنرمندان برجسته آورده می شود .

. سازماندهي پژوهش (فصل‌بندي):

پژوهش حاضر در مقدمه وفصل اول  : (( سرمقام ))

در فصل دوم  :  «موسیقی در خراسان»

در فصل سوم  :  «موسیقی مقامی ناحیه شرق خراسان»

در فصل چهارم  : «موسیقی مقامی و بومی جنوب خراسان»

در فصل پنجم  :  «پهلوانان، میراث داران و راویان برجسته ی موسیقی مقامی نواحی جنوب وشرق خراسان »

در فصل ششم : عکس وتصاویر هنرمنان موسیقی ناحی مختلف جنوب وشرق خراسان

          توضیح :  علاوه بر فصل ششم در متن وپایان هربخش عکس وتصاویر هنرمنان موسیقی ناحی مختلف جنوب وشرق               خراسان ارایه شده است.

درفصل هفتم :  ضمیمه ی آلبوم صوتی  وتصویری ازبعضی استادان مقام پردازارایه می شود





برچسب ها
مطالب مرتبط
٠٦ ارديبهشت ١٣٩٩

رزومه دکتر زهرا عبدالله

١٧ دي ١٣٩٨

روان‌پریش‌ها

١٧ دي ١٣٩٨

روان‌آزار

١٧ دي ١٣٩٨

رفاه

از طریق فرم زیر نظرات خود را با ما در میان بگذارید