«دولت و صنف سينما»

مرور پیشنیۀ فعاليت اصناف سينمايي در ايران نشان می‌‏دهد كه وضعيت اين اصناف همواره در يك تزلزل دائمي بوده است؛ وضعيتی كه هر از چندگاه، نيازمند دخالت مستقيم دولت براي رفع مشكلات اصناف سينمايی است. با اينكه نهادهای دولتی سينمايی در کوتاه مدت با دخالت و حمايت خود برخی از مشکلات فراروی اصناف سينمايی را رفع كرده‌‏اند، اما در بلند‌مدت قادر نبوده‌‏اند كه چالش‏‌های موجود درباره تشكل‌ها را مرتفع نمايند. اعلام انحلال «خانه سينما» توسط هيئت نظارت بر مراکز فرهنگي در 14 دي 1390 و در مقابل تلاش سازمان سينمايی براي شکل‏‌دهی مجدد به «خانه سينما» از جمله نشانه‌‏های آشکار برای کماکان چالشی بودن رابطه دولت با اصناف سينمايی است. اين گزارش تلاش دارد ضمن بررسی رابطه اصناف سينمايی و دولت در ايران به توصيف اجمالی و آسيب‏‌شناسی اين رابطه بپردازد. گفتمان‌های سياست فرهنگی،‌ روابط دولت و نهاد‌های غيردولتی،‌ تحليل آئين‌نامه‌های خانه سينما،‌ نتيجه‌گيری و جمع‌بندی و پيوست‌ها عناوين بخش‌های اين مطالعه است.