کتاب «جامعه‌شناسی هنر؛ شيوه‌های ديدن» منتشر شد. اين کتاب شامل ۱۳ مقاله در حوزه جامعه‌شناسی هنر است که توسط ديويد انگليس و جان هاگسون ويراسته شده است. این اثر در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات توسط دکتر جمال محمدی به فارسی ترجمه شده و به طور مشترک از سوی نشر نی و انتشارات پژوهشگاه به تازگی‌ منتشر شده است.

مقالات اين کتاب در قالب دو بخش اصلی نظري و پژوهشی تدوين شده است. در اين کتاب، پرسش‌های اساسی که جامعه‌شناسی هنر به آنها می‌پردازد مطرح شده است. از جمله اینکه؛ هنر چيست؟ چه‌چيزی هنر محسوب می شود و چه‌چيزی نه؟ چه‌کسی تعيين می‌کند که هنر چه‌‍چيزي است و چه‌چيزي نيست؟ هنر و جامعه به چه شيوه‌هايي به هم پيوند خورده‌اند؟ چگونه سرشت جامعه بر سرشت هنر تأثير مي‌گذارد؟ هنر چگونه روابط اجتماعي را تحت‌تأثير قرار مي‌دهد؟ اَشکال هنري و اَشکال قدرت اجتماعي به چه شيوه‌هايي به هم پيوند خورده‌اند؟ جوامع گوناگون چگونه با هنر برخورد مي‌کنند؟ آثار هنري چگونه ساخته مي‌شود؟ هنرمند چيست؟ آثار هنري چگونه در ميان مخاطبان توزيع مي‌شود؟ مخاطبان به چه شيوه‌هايي آثار هنري را معنا و درک مي‌کنند؟ چرا بعضي از مردم برخي هنرها را دوست دارند و برخي ديگر را نه؟ با درک ذايقۀ افراد به چه چيزي در مورد آنها پي مي‌بريم؟

قالات گوناگون کتاب حاضر در واقع ارايه‌کنندۀ انواع متفاوت پاسخ‌هايي است که جامعه‌شناسان و ديگران در تلاش‌هایشان برای فهم معنای اجتماعی هنر به اين پرسش‌ها داده‌اند.

در بخش نخست این کتاب، به بررسی تفکرات نظری که مبنای جامعه‌شناسی هنر را تشکيل مي‌دهد پرداخته شده و در بخش دوم تلاش شده تا نشان داده شود که چگونه اين تفکرات نظری در جامعه‌شناسی هنر را می توان برای تحليل حوزه‌های هنری مختلف بکار گرفت.

هدف این کتاب، بررسی اين مسئله است که مطالعۀ جامعه‌شناختی هنر امروزه در چه وضعيتی قرار دارد و در آينده به کدام سمت‌وسو خواهد رفت. رابطۀ جامعه‌شناسی و مطالعات فرهنگی، در اين کتاب به انحاء مختلف مورد بررسی قرار گرفته است.

به‌طورکلی، اين کتاب نشان می دهد که در ميان موضوعات مختلف، موضوعاتی مثل جهانی شدن، بازانديشی، تأثير ماندگار (يا غيرماندگار) بورديو، و مباحثۀ دايمي با ساير رويکردهای  رشته‌ای، موضوعاتی است که اهميت بسياری برای جامعه‌شناسی هنر دارند.