این کتاب به بررسی چرایی و چگونگی شکل‌گیری پدیدة نوظهور سریال‌سازی شبکة نمایش خانگی، ماهیت و کارکرد آن در حوزة فرهنگ و هنر جامعة معاصر ایران می‌پردازد. درواقع، این اثر تلاش می‌کند تا از خلال تحلیل این پدیده به‌عنوان مصداقی از تولید محصولات فرهنگی در جامعة امروز به شناختی از روند کنونی تولید محصولات فرهنگی فراگیر در سطح ملی و خط‌مشی فکری حاکم بر آن دست یابد.

نویسنده در این پژوهش تلاش کرده با بهره‌گیری از نظریة انتقادی «صنعت فرهنگ» مکتب فرانکفورت، فرآیند هژمونیک‌شدن رویکرد اقتصاد سیاسی بازار آزاد با محوریت مبادله و سود را در حوزة تولید محصولات فرهنگی و هنری در ایران مطالعه ‌کند و با تحلیل این رویکرد و نقد پیامدهای آن؛ ازجمله کالایی‌شدن فرهنگ، تجاری‌سازی مدیوم‌های هنری، خصوصی‌سازی تولید محصولات فرهنگی، از بین رفتن معیارهای زیبایی‌شناختی در تولید آثار هنری و تأثیر این فرآیند بر ذهنیت و زیست اجتماعی‌، نمایی از منطق کنونی فرماسیون جامعه امروز را به‌مثابة یک کلیت آشکار کند.

در این مطالعه تلاش شده ابتدا از طریق روش نقد درونی، گرایش و تمایل درون ماندگار مدیوم و فرم سریال‌سازی شبکة نمایش خانگی روشن شود و سپس مبتنی بر تحلیل محتوای کیفی دو سریال «شهرزاد» و «عاشقانه» مقولات و انگاره‌های اجتماعی و فرهنگی آن‌ها آشکار شود.

نتایج و یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که این مدیوم بر اساس گرایش درونی خود به کالایی‌سازی و کسب سود از تولیدات فرهنگی و هنری، تمام داعیه‌های اولیة خود را نقض می‌کند. نویسنده در پایان، این نتایج را بیانگر تسلط رویکردی غالب در تولید محصولات فرهنگی و هنری جامعة امروز ایران می‌داند که از منطق تولید محصولات درون صنعت فرهنگ پیروی می‌کند؛ کالایی‌سازی بی‌وقفه و فراگیر همة مدیوم‌های هنری و فرهنگی.