به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، «آرش نصر اصفهانی» شنبه هفتم اردیبهشت در نشست نقد و بررسی کتاب «در خانه برادر» که در سالن شهید مرتضی مطهری در سی و دومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران برگزار شد، گفت: تلاش کردم مسئله جمعیت مهاجران افغانستانی ساکن در ایران را تبیین و تشریح کنم. بعد از گذشت چهار دهه از شروع مهاجرت افغانستانی ها به ایران وقت بازنگری جدی در زمینه مهاجرت است.

این نویسنده و پژوهشگر با بیان اینکه تجربه نشان می دهد مهاجران باز نمی گردند، عنوان کرد: کتاب در خانه برادر دو بخش دارد؛ یک بخش مرور سیاست های ایران در قبال مهاجران افغانستانی است، بخش دوم مصاحبه با خود افغانستانی ها است و تلاش شده از نگاه آنها شرایط زندگی در ایران نشان داده شود. تلاش شده نشان داده شود که این وضعیت به صلاح ما نیست و تحول در شرایط کنونی ضروری است.

وی تصریح کرد: به مهاجران افغانستانی در ایران خدمات آموزشی و بهداشتی داده می شود. زمان آن رسیده که خدمات اصلی به آنها اعطا شود یعنی به آنها شناسنامه و کارت ملی بدهیم و آنها را به رسمیت بشناسیم. وقت آن است که پناهندگی را به عنوان مسئله حقوقی به رسمیت شبناسیم، توجه کنیم که ایرانی بودن شایستگی خدادادی نیست، از این مدل نگاه به ایرانی بودن فاصله بگیریم و مهاجرانی که در کشورمان هستند را به رسمیت بشناسیم، مسیر این امر از قانون شروع می شود.

به گزارش این خبرگزاری، «توحید محرمی» عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات در نشست نقد و بررسی کتاب در خانه برادر گفت: مهاجرت یکی از موضوعات جدی و قابل توجه است. عنوان کتاب آقای نصر اصفهانی قشنگ است اما مخاطب تا صفحه ۲۷ کتاب در حالت تعلیق به سر می برد.

این نویسنده وپژوهشگر اظهار داشت: در جهان امروز نمی توانید مهاجرپذیری راپس از تشکیل دولت های مدرن بدون پیش فرض‌های امنیتی ملاحظه کنید. انقلابی در ایرانشد و بر اساس آن ایدئولوژی اسلام حاکم شد که مبنای آن رأفت، مهربانی و رحمت است.وقتی در کشور همسایه مشکلی عارض شد در ایران رویکرد ملاطفت آمیز شکل گرفت.

وی با بیان اینکه مهاجرت را باید هم از نظر جامعه میزبان و هم از دید مهاجران بررسی کرد، اظهار داشت: هم باید وضعیتجامعه مبدأ را بررسی کرد و هم وضعیت پناهندگان و مهاجران را. نویسنده در کتاب درخانه برادر به این مباحث پرداخته است اما نگاه سوءگرایانه ای در این کتاب حس میشود. ما باید به مسایل واقع بینانه نگاه کنیم تا به جواب منطقی برسیم. در کشورافغانستان اشغالی رخ می دهد و قطعا آسیب هایی به افغانستان وارد شد و مردم دنبالنفر بودند. پاکستان و ایران پذیرای افغانستانی ها بودند. خاستگاه مهاجرانافغانستانی خاستگاه روستایی بود. وقتی آنها وارد ایران شدند در واقعیت جامعه قرارگرفتند. امروزه افغانستانی ها را نمی توان با ۴۰ سال پیش مقایسه کرد.

این نویسنده و پژوهشگر با اشاره به اینکه امروز شاهد رشدی در جامعه پناهندگان افغانستانی هستیم، تصریح کرد: امروزبهترین استادکاران برخی مشاغل افغانستانی ها هستند. در جامعه ایران انقلابی شد وسپس جنگ رخ داد. در کشور ایران سیاست هایی در پیش گرفته شد که مختص به افغانستانیها نبود، حتی مشکلاتی به وجود آمد که کل جامعه را دربر گرفت، به عنوان مثال تورمبرای همه افراد جامعه بود. یکی از مشکلات جدی پناهندگان افغانستانی در ایران کمبودمنابع است.

گفتنی است، کتاب در خانه برادر نوشته آرش نصر اصفهانی مشتمل بر ۴۰۳ صفحه توسط انتشارات پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات منتشر شده است.