جای یک منبع مدون در تحقیق و بررسی شعر انقلاب خالیست
بیستونهمین نشست از سلسله نشستهای تخصصی ادبیات انقلاب اسلامی از نظر تا نظریه (بررسی ساحتهای ادبیات انقلاب اسلامی ایران) با حضور محمدکاظم کاظمی، عضو پیوستة فرهنگستان زبان فارسی و با دبیری دکتر اسمعیل امینی، نویسنده و داور جشنوارههای ادبی، شنبه ۱ شهریور ۹۹ به صورت آنلاین برگزار شد.
محمدکاظم کاظمی در ابتدای سخنان خود، آغاز شعر انقلاب را به لحاظ تاریخی، اوایل دهه ۴۰ دانست و درباره شاخصههای آن گفت: شعر انقلاب از اوایل دهه ۴۰ و با اشعار کسانی چون سبزواری، موید و ... شروع میشود. اشعاری که ترکیبی از گرایشات ضد شاه و اسلامی را داشتند. شعر انقلاب یک زیباییشناسی خاصی دارد که شاید در زیباییشناسی شعر فارسی، کمسابقه باشد ولی نمیتوانم بگویم این نظام در شعر همه شاعران مطلوب و با کیفیت بوده و تمام ویژگیهای صوری و معنوی در آنها لحاظ شده است بهخصوص در سالهای اولیه. اما بهطور کلی میتوان یک نظام زیباییشناسی برای شعر انقلاب ترسیم کرد. شاخصههایی که شعر انقلاب دارد، بیشتر محتواییست، یعنی وقتی که ما نگاه میکنیم، میبینیم که نگرشهای نسبت به جهان، جامعه و نگرش نسبت به انسان، در شعر انقلاب مطرح میشود که در شعر قبل از آن، کمتر سابقه داشته است. همچنین بازگشت به خویشتن اسلامی دیده میشود مثل آنچه که در شعر اقبال بود.