پژوهش «بررسی تطبیقی راهبردهای توزیع فیلم در ایران و کشورهای آمریکا، انگلیس و هند» ازسوی حسین یزدانشناس در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات انجام می‌شود.

این پژوهش ضمن برشمردن اهداف راهبردهای توزيع ازجمله کمک به ديده‌شدن و افزایش فروش فيلم‌ها، به حداکثر رساندن درآمد صاحبان فيلم‌ها و صاحبان سينماها، تنوع بخشيدن به گزينه‌های موجود در سبد مصرف مخاطب سينما و راضی‌کردن سليقه‌ها و ذائقه‌های متفاوت، اذعان می‌دارد که در ایران، اين راهبردها در طول ساليان دگرگونی‌های چشمگيری از تغيير مرجع و نظام تصميم‌گيری تا تغيير در زمان اکران، مدّت اکران، تعداد فيلم‌ها در اکران همزمان، تعداد گروه‌های سينمايی، تعداد سينماهای هر گروه، سانس‌های آزاد و ... داشته است به گونه‌ای که در تمام اين سال‌ها، بخش مهمی از اعتراضات سينماگران به همين راهبردها معطوف بوده است.

در همین راستا، اين پژوهش در پی آن است که ضمن معرفی اجمالی نظام توزيع فيلم در ايران و سه کشور صاحب سينما شامل ايالات متحده آمريكا، انگليس و هند و بررسی تحولات آن‌ها، راهبردهای نظام توزيع فيلم در ايران را شناسایی و با نظام‎‌های توزيع اين کشورها مقايسه کند، مشابهت‌ها و تفاوت‌های آن‌ها را با در نظر داشتن شرايط سياسی و فرهنگی نشان دهد و در مرحله آخر پيشنهادهايی برای آن‌ها، پخش VOD و بهبود نظام توزيع فيلم داخلی به دست دهد.

مطابق این مطالعه، نظام اکران فعلی سينمای ايران، همواره محل بحث و اعتراض گروه‌های ذينفع است. به همین دلیل پژوهشگر معتقد است که باید حرف آن‌ها شنيده شود و با در پيش‌گرفتن روندی عادلانه، از تضييع حقوق آن‌ها جلوگيری به عمل آید.

این مطالعه، در کنار اکران، شكل‌های ديگر توزيع فيلم مثل شبكه نمايش خانگی آنلاين و ... و نیز، تأثيرات آن‌ها بر اکران فيلم را مورد بررسی قرار می‌دهد.