گزارش تجربه‌نگاری بیست‌وششم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با عنوان «مرمت فضاهای فرهنگی و هنری» ازسوی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات منتشر شد.

این جلد، تجربه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در مرمت و بازسازی موزه هنرهای معاصر، تئاتر شهر و تالار وحدت را در دولت یازدهم و دوازدهم بازگو می‌کند. به همین ترتیب، این گزارش با سه فصل خود با عناوین مربوط به هریک از مکان‌های فرهنگی فوق، نحوه آغاز این اقدام، دلایل مرمت، چالش‌های پیش، حین و پس از اجرای این طرح، موفقیت‌ها و دستاوردهای اجرای این طرح و ناکامی‌های آن را شرح می‌دهد.

در فصل اول که به مرمت موزه هنرهای معاصر تهران اختصاص دارد، درباره دلایل مرمت این مکان، به مسائلی چون مدیریت انرژی و ایجاد دمای مناسب در فضای موزه، سنگین شدن سقف موزه به دلیل کارکردن عایق جدید بر روی عایق‌های قدیمی، سیستم قدیمی برق‌کشی و آتش‌سوزی‌های گاه و بیگاه کوچک در موزه، اشاره شده است.

مطابق این گزارش، بستن درهای موزه و جابه‌جایی آثار در ساختمان در حال مرمت ازجمله چالش‌هایی‌ست که این مکان برای بازسازی دچار آن بوده است. هم‌چنین افزایش قیمت ارز و نوسان‌های اقتصادی ناگهانی در کشور، فقدان نقشه‌های تأسیسات و زیرساخت‌های موزه از ابتدای تأسیس تاکنون، وجود تحریم‌ها و محدودیت در به‌روزرسانی برخی تجهیزات و نهایتاً طولانی‌شدن زمان اجرای این طرح، از دیگر چالش‌هایی‌ست که شرح آن‌ها در این جلد رفته است.

فصل دوم این گزارش با موضوع احیا و بازسازی تئاتر شهر، ضمن اشاره به تقسیم‌بندی طرح‌های مرمتی و تعمیرات این مکان در 4 گروه پروژه‌های مرتبط با تجهیزات و تأسیسات فنی ساختمان، آسایش و سهولت مخاطبان، بهترشدن شرایط هنرمندان و طرح‌های مرمت و نگهداری از بنا، به توضیح مشکلات مربوط به تجهیزات ماشینری این فضا و نحوه بازسازی و چالش‌های این مسیر می‌پردازد و این تأسیسات به‌روزشده را خدمتی نوین به صحنه‌گردانان نمایش کشور عنوان می‌کند تا با فراهم شدن امکان اجرای نمایش‌های باکیفیت، مقدمات بازگشت این مرکز به روزهای اوج خود فراهم شود.

شرح مسیر نوسازی تالار وحدت نیز، موضوع فصل سوم این کتابچه است که تحت عناوینی چون طرح هویت بصری، چرا مرمت و نوسازی الزامی بود؟ و بازگشت به اصالت مجموعه، آورده شده است.

این گزارش در پایان تحت عنوان پیشنهادهای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تأکید می‌کند مرمت و رسیدگی مستمر به بناهای تاریخی با همکاری سایر سازمان‌ها و نهادها صورت بگیرد تا این بناها نیازمند مرمت اساسی نشوند و هزینه‌ای یکباره پیش روی مدیران این مجموعه قرار نگیرد. هم‌چنین پیشنهاد می‌شود سایر بناها و مراکز تاریخی و دارای ارزش معماری شناسایی شوند تا بتوان با احیای دوباره این بناها، فعالیت‌های فرهنگی و هنری در آن‌ها رونق بگیرد.

متن کامل