پنجمین نشست از مجموعه نشست‌های مجازی «موسیقی و کرونا» با عنوان «دیجیتال‌شدن و آیین‌زدایی در تولید و مصرف موسیقی در بحران کرونا» با حضور پیروز ارجمند (مدرس و پژوهشگر موسیقی، مشاور عالی اقتصاد هنر اتاق بازرگانی ایران) و عبدالله بیچرانلو (عضو هیأت‌علمی گروه ارتباطات اجتماعی دانشگاه تهران و پژوهشگر موسیقی و فرهنگ)، به دبیری سندوس محمدی نوسودی، سه‌شنبه ۲۰ مهر ۱۴۰۰ با هدف واکاوی پیامدهای بحران کرونا بر حوزه موسیقی برگزار شد.

در بخش ابتدایی این برنامه عبدالله بیچرانلو با اشاره به ارتباطات انتقالی، آن را در برابر ارتباطات آیینی قرار داد و اظهار داشت: دیجیتالی‌شدن به معنای ارتباطات انتقالی نیست اما چون در فضای رسانه‌های جمعی قرار می‌گیرد، هم‌پوشانی‌هایی با همدیگر پیدا می‌کنند که نباید آن‌ها را یکی دانست. ما اوج دیجیتالی‌شدن را در مقوله رسانه‌ای و شبکه‌ای‌شدن تولید و مصرف موسیقی می‌بینیم. به این معنا که حالت دولت-ملتی و بسته بودن مرزها کاملاً برداشته شده و اینترنت به بستر اصلی فعالیت تبدیل شده است که این خود، تحولاتی را به دنبال داشته که از آن جمله می‌توان به موضوع مدیریت زمان، مدیریت محتواها، تسهیل دسترسی و برخورداری از آموزش اساتید برجسته دنیا اشاره کرد. اما این تحول، محدودیت‌هایی هم به همراه داشته است که مسأله شکاف دیجیتال، از آن جمله است. شکاف دیجیتال به این معنا که دسترسی به فیبر نوری، اینترنت، ابزارهای گوناگون فضای دیجیتال و ... برای یک شهروند تهرانی مهیا است ولی برای افراد در مناطق دورافتاده دسترسی به این امکانات، دشوار است. هم‌چنین این شکاف را بین فقیر و غنی هم می‌توان مشاهده کرد.

ادامه مطلب