«وضعیت تولید و مصرف کالاهای فرهنگی کودکان» عنوان پژوهشی انجام‌شده از سوی محدثه قزوینی در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات است که تلاش می‌کند با بررسی وضعیت کتاب، مجله، بازی رایانه‌ای، بازی‌های فکری، انیمیشن، رادیو، تلویزیون و شبکۀ نمایش خانگی، شمایی از وضعیت تولید و مصرف کالاها و خدمات فرهنگی کودکان در ایران به‌دست دهد.

پژوهشگر در این مطالعه با بیان اینکه حوزۀ کودک و نوجوان چه در تولیدات مختص این حوزه و چه در پژوهش‌های مرتبط به آن، مغفول مانده است، به دست دادن تصویری دقیق از وضعیت کالاهای فرهنگی کودکان در ایران را به دلیل مواردی چون نادیده گرفته‌شدن کودکان در پیمایش‌های ملّی، عدم تفکیک سنی در برخی پژوهش‌ها و...، بسیار سخت اعلام می‌کند.

این گزارش با استفاده از اطلاعات موجود، وضعیت تولید و مصرف کتاب کودک و نوجوان را نسبت به دیگر کتاب‌ها خوب ارزیابی می‌کند. به‌گونه‌ای که مطابق یافته‌های این بررسی، در چهل سال پس از انقلاب، تولید کتاب‌های کودک و نوجوان ردۀ سوم را در بین دیگر کتاب‌ها کسب کرده و بیش از ۱۷۵ هزار کتاب در این سال‌ها منتشر شده است. چندین مجله نیز در حوزۀ کودکان منتشر می‌شود که تفکیک سنی دارد و هر بازۀ سنی مجلۀ خاص خود را دارد. به استناد این یافته‌ها، مجلات کودکان در ایران در مقایسه با دیگر کشورها، گسترۀ بالایی دارد و همۀ سنین قبل از ۱۸ سالگی را دربرمی‌گیرد.

محقق بازی‌های رایانه‌ای را باتوجه‌به دسترس‌پذیر بودن و جذابیت‌شان، نیازمند توجه ویژه می‌داند و اعلام می‌کند که ۳۲ میلیون بازیکن بازی‌های رایانه‌ای در ایران وجود دارد.

مطابق یافته‌های این بررسی، بازی‌های فکری روبه‌گسترش هستند و سرانۀ مصرف آن‌ها هم در سال‌های اخیر افزایش یافته است. محقق در این زمینه اعلام می‌کند با اینکه تولیدات اسباب بازی در ایران افزایش یافته اما همچنان پاسخگوی کل نیاز نیست و میزان بالایی از مصرف بازی‌های فکری به کالاهای وارداتی اختصاص دارد. انیمیشن نیز با وجود تاریخ طولانی در ایران، هنوز صنعتی نشده است و آن توجهی که باید را به خود جلب نکرده است.

پژوهشگر در پایان این پژوهش، به‌دست دادن تصویری بهتر و دقیق‌تر از وضعیت کالاها و خدمات فرهنگی کودکان را به دلیل کمبود اطلاعات و آمارهای کافی و دقیق در این زمینه و یا دسترس‌ناپذیری آمارهایی چون آمار شبکه‌های نمایش خانگی، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و مرکز تحقیقات صدا و سیما، منوط به پژوهش‌های میدانی می‌داند. هم‌چنین، پراکندگی و کمبود اطلاعات در زمینۀ کالاهای فرهنگی کودکان را نشان از عدم توجه کافی و کاستی‌هایی در حمایت‌ها و سیاست‌گذاری‌های این حوزه عنوان می‌کند.