محقق در این پژوهش با انتخاب روش تحقیق کیفی و از طریق مصاحبه‌های عمیق با بینندگان سنین ۱۸ تا ۲۸ این برنامه‌ها به بررسی آسیب‌شناسانه برنامه‌های گفت‌وگومحور دینی  پرداخته است. طبق نتایج این پژوهش، برنامه‌های گفت‌وگومحور دینی سیما با ضعف‌های جدی نظیر فقدان مؤلفه جذابیت، اصرار بر ارائه محتوا در قالبی یکنواخت و کلیشه‌ای، عدم انتخاب موضوعات کاربردی و مبتلابه جوانان و نادیده گرفتن انتظارات و علائق نسل جوان در فرآیند تهیه و تولید این برنامه‏‌ها مواجه هستند.