این مجموعه جستار که جلد اول آن هم پیش‌تر منتشر شده بود، کوشش می‌کند ابعاد سیاستی، اجتماعی، فرهنگی، آموزشی و روانشناختی همه‌گیری کرونا را به نحوی تحلیل کند که فرصتی برای اصلاح و بازاندیشی همه‌جانبه در ساحت‌های شخصی و عمومی جامعۀ ایران فراهم شود.

در بخش اول جستارهای این مجموعه با عنوان «کرونا و امر اجتماعی»، ۱۵ جستار به تحلیل سویه‌های اجتماعی کرونا پرداخته‌اند. توانمندسازی اجتماعی، اعتماد اجتماعی، خانوادۀ ایرانی، زندگی روزمره و تغییرات اجتماعی، از مهمترین موضوعاتی هستند که در این بخش مورد بحث واقع شده‌اند.

در بخش دوم با عنوان «کرونا و سیاست‌گذاری»، ١٣ جستار، با بررسی موضوعاتی همچون ایران پساکرونا، سیاستگذاری اجتماعی، راه مقابله با کرونا، تأثیرات اقتصادی و بحران حکمرانی کرونا، سویه‌های سیاستی کرونا را در ایران بررسی کرده‌اند.

در بخش «سویه‌های روانشناختی کرونا» ابعاد فردی این همه‌گیری مورد بحث قرار گرفته است. جراحت‌های تحمیلی گذشته و حال، نوستالژی در دوران کرونا، مواجهه با امر غیرممکن و رویکرد اگزیستانسیالیستی به کرونا از موضوعات جستارهای این بخش هستند.

تعطیلی فراگیر مدارس و دانشگاه‌ها و مجازی شدن بسیاری از امور آموزشی در دوران کرونا ازجمله تغییرات مهم دیگری بود که باعث شد در این مجموعه نیز بخشی با عنوان «نظام آموزش در دورۀ کرونا» به این ابعاد بپردازد.

واپسین بخش این مجموعه «فرهنگ، هنر و رسانه در دورۀ کرونا» نام دارد که در قالب آن، درس‌آموزی‌های سیاست‌گذارانه برای فرهنگ از همه‌گیری ویروس کرونا و همچنین الزامات شهروندی دیجیتال بررسی شده است.