گزارش فرهنگی «سیاست‌های نمایش خانواده در محصولات نمایشی»، ازسوی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات تدوین شد.

این پژوهش با باور به اینکه سیاست‌های اعلامی سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران در حوزه خانواده (۱۳۸۴)، دچار ضعف‌هایی چون کلیّت و عدم‌جامعیت است و نیز به دلیل آن‌که وجود سیاست‌هایی واضح و مشخص به‌منظور رد، پذیرش و رتبه‌بندی آثار هنری را ضروری می‌داند، هدف اصلی خود را، پیشنهاد «سیاست‌های محتوایی به‌منظور تولید محصولات نمایشی با محوریت خانواده» قرار داده است.

از این‌رو با استفاده از روش مصاحبه و کسب‌نظر صاحب‌نظران حوزه‌های خانواده، تولید تلویزیونی، ارتباطات و مدیریت، پرسش‌هایی در دو قالب «ارزیابی وضعیت موجود» و «پیشنهاد برای وضعیت مطلوب»، طراحی نموده که نتایج حاصل از پیشنهادهای آن‌ها را در خصوص وضعیت مطلوب بازنمایی خانواده در محصولات نمایشی، پس از تحلیل کیفی به دو بخش کلی تقسیم کرده است. 

در بخش نخست اهداف، محورها و اولویت‌ها را در ۷ محور «تشکیل خانواده و ازدواج»، «ترسیم جایگاه اعضای خانواده»، «اقتصاد خانواده»، «محیط مطلوب حاکم بر خانواده»، «صله‌رحم»، «وظایف اعضای خانواده» و «مقابله با عوامل تزلزل خانواده» ارائه و در پایان نیز «سیاست‌های پیشنهادهای» به تفکیک این ۷ محور تدوین شده است که پرهیز از نمایش تمسخرآمیز واسطه‌گری برای ازدواج، پرهیز از نمایش هر آنچه بر برتری تجرد نسبت به تأهل دلالت داشته باشد،اجتناب از عادی‌سازی طلاق به‌وسیله نمایش پی‌درپی آن، ممنوعیت نمایش هرگونه بی‌حرمتی اعضای خانواده به یکدیگر به‌ویژه به والدین و بزرگ‌ترهای خانواده و پرهیز از برجسته کردن مسائل مادی ازدواج بر مسائل معنوی آن، ازجمله این موارد هستند.