نشست «کرونا و ذهنیت جمعی در ایران»(۱) با حضور دکتر محمدرضا سرگلزایی (روان‌پزشک و محقق) و دکتر مصطفی مهرآیین (جامعه‌شناس و عضو هیأت‌علمی موسسه تحقیقات علمی کشور)، یکشنبه 99/5/5 به صورت آنلاین ازسوی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات برگزار شد.

مصطفی مهرآیین سخنران اول این برنامه، با تقسیم نوع برخورد و مواجهه با پدیده‌ها در نظریه‌های اجتماعی به دو دسته، به روایت‌های متفاوت از کرونا و تحلیل آن‌ها، پرداخت و اظهار داشت: در نظریه‌های اجتماعی در برخورد با پدیده‌ها و به‌عبارت دقیق‌تر در نسبتی که بین پدیده و زبان برقرار می‌کنیم، به دو شکل می‌توانیم عمل کنیم، شکلی که کلاسیک‌هایی مثل دورکیم، وبر و مارکس آن را مطرح می‌کردند و معتقد بودند دنیای زبان چیزی جز بازنمایی دنیای اجتماع نیست. نوع دوم، پس از شکل‌گیری نظریه‌های گفتمان و نظریه‌های روایت و چرخش زبان‌شناسی در علوم‌انسانی شکل گرفت و معتقد بود که دنیای زبان بازنمایی دنیای واقع نیست، بلکه دنیای روایی از یک منطق درونی پیروی می‌کند و آن منطق درونی، زبان است که به معنای پدیده‌ها شکل می‌دهد. مطابق این رویکرد، پدیده‌ها از پیش داده‌شده نیستند و جامعه امری‌ست که دائماً در حال تولید است. بنابراین زبان، دنیای کنونی پدیده‌هاست.

ادامه مطلب