ادبیات انقلاب اسلامی، وارد شعر اعتراض نمیشود
سیامین نشست از سلسلهنشستهای تخصصی ادبیات انقلاب اسلامی از نظر تا نظریه (بررسی ساحتهای ادبیات انقلاب اسلامی ایران) یکشنبه ۲ شهریور ۹۹، با حضور علی داودی (شاعر و برگزیده کتاب سال دفاع مقدس در رشته شعر) و با دبیری دکتر اسمعیل امینی (نویسنده و داور جشنوارههای ادبی)، به صورت مجازی برگزار شد.
داودی در ابتدای سخنان خود، تعریف از ادبیات انقلاب اسلامی را منوط به نوع تعریف از انقلاب کرد و گفت: برای تعریف ادبیات انقلاب اسلامی ناگزیریم خود مقوله انقلاب را ببینیم. از هر زاویهای به این موضوع بپردازیم، اینکه انقلاب چه چیزیست و خاستگاه آن کجاست، خاستگاه آن را مردم ببینیم یا روحانیون و روشنفکران و یا آن را اتفاقی برگرفته از وقایع روز بدانیم، نوع حوزهای که پوشش میدهیم تفاوت خواهد داشت و در هرکدام از آنها، تعریف متفاوتی از ادبیات انقلاب اسلامی به دست خواهیم داد. در تعریف آرمانی از انقلاب، برخی آن را تا صدر اسلام پیش میبرند اما در شکل منطقی، ما با انقلاب اسلامی سروکار داریم به عنوان یک اتفاق سیاسی که اولین رخداد آن، ۱۵ خرداد است. یکی دیگر از موضوعاتی که باعث مغالطهای در تعریف ادبیات انقلاب اسلامی میشود، خود لفظ انقلاب است که محل مناقشه است. اگر انقلاب را به معنای زیرو رو شدن یک ساختار و حاکمیت یک گفتمان جدید بدانیم و همین معنا در ذهن شاعر حاکم باشد، خروجی این نگاه طبعاً انقلابی خواهد بود. واقعیت این است که ما در تعاریف یک پراکندگیای داریم و باید یک جایی به اشتراک برسیم؛ به کلیتی که هم دربرگیرنده تعاریف ما از انقلاب باشد و هم توجه به پیشینه داشته باشد.