زهره انواری در سخنان خود به موضوع خلأهای سیاستگذاری از منظر انسان‌شناسی پرداخت و خاطرنشان کرد: شاید تنها چیزی که کرونا را از بقیه چیزها متمایز می‌کند، تبعیض‌هایی‌ست که مشخص کرد و آن هم به دلیل نسخه‌های یکسانی‌ست که برای همه بدون درنظر گرفتن تفاوت‌ها و شرایط متفاوت افراد، تجویز شد. بنابراین وضع قوانین یکسان برای همه و نیز عدم اجرای صحیح این قوانین دو خلأ سیاستی مهم هستند که در شرایط کرونا بروز پیدا کرد.

نشست «ابعاد اجتماعی و فرهنگی کرونا از منظر مردم‌شناسی» از سلسله‌نشست‌های همایش ملی پیامدهای فرهنگی و اجتماعی کرونا به مناسبت روز ملی مردم‌شناسی، دوشنبه ۱۷ شهریور ۹۹ با دبیری مصطفی اسدزاده (عضو پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات و دبیر اجرایی همایش ملی پیامدهای اجتماعی و فرهنگی کرونا) به صورت آنلاین برگزار شد.

در این نشست دکتر مهرداد عربستانی (عضو هیئت علمی گروه انسان‌شناسی دانشکده علوم‌اجتماعی دانشگاه تهران) و دکتر زهره انواری (عضو هیئت علمی گروه انسان‌شناسی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران) سخنرانی کردند.

زهره انواری با بازتعریف مفهوم بهداشت در شرایط پاندمی کرونا در ایران، به سویه‌های مختلف آن اشاره کرد و گفت: بهداشت از یک طرف به معنای اصول و قواعدی‌ست که جامعه را از عوامل بیماری‌زا دور کند و در درجه دوم، اگر فردی مبتلا به بیماری شد، سیستم بهداشت بتواند آن بیماری را تشخیص دهد و در مرحله سوم، بتواند آن را متوقف و درمان کند. این قسم، سویه بیولوژیکی ماجراست. سویه دیگر این است که بهداشت تحت‌تأثیر فرهنگ زمینه در جامعه قرار می‌گیرد و اگر ما یک منحنی را با قواعد خاص پزشکی درنظر بگیریم، تحت‌تأثیر فشارهای فرهنگی ممکن است آن قواعد را زیر آن منحنی یا بالای آن و به عبارتی بالای سطح نرمال ببینیم. فعالیت رسانه، میزان آگاهی، دین و مذهب و آیین‌های اجتماعی، عوامل روانشناختی و ... همه در این امر دخیل هستند و می‌توانند بهداشت را از آن نرم‌هایش بالا یا پایین ببرند.

ادامه مطلب