اصغر کفشچیان‌مقدم؛ استاد پژوهش هنر پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران گفت: ما از گذشته خود اطلاعات لازم و واقع‌بینانه نداریم و پژوهش‌هایی که در این عرصه انجام می‌شود، پژوهش‌های کپی‌پیستی و گاهاً پژوهش‌های تحلیلی هستند. ما یک پژوهش مدون توصیفی از حوزه هنرهای تجسمی نداریم که اگر هم پژوهش‌های تحلیلی یا تاریخی تحلیلی انجام می‌شود، بتوانیم آن‌ها را با وضعیت پژوهش‌های توصیفی مطابقت دهیم تا درست و غلط آن‌ها دیده شود و عرصه پژوهشی روبه آینده بتواند سلامت داشته باشد.

همزمان با هفته پژوهش نشست «اولویت‌های پژوهش هنرهای تجسمی در دوران کرونا» با حضور اصغر کفشچیان‌مقدم (استاد پژوهش هنر پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران) و زهرا رهبرنیا (دانشیار پژوهش هنر دانشگاه الزهرا) و با دبیری زهرا عبدالله (استادیار پژوهش هنر) چهارشنبه ۲۶ آذر ۹۹ به‌صورت آنلاین برگزار شد.

در بخش اول این برنامه زهرا رهبرنیا به مهمترین مشکلات ایجاد شده در حوزه هنر پس از کرونا اشاره و تصریح کرد: واقعیت این است که برای همه آحاد دنیا مشکلات زیادی به وجود آمده و هنرمندان هم از این حیث مستثنا نیستند. خیلی از حوزه‌های هنر جنبه برون‌گرایانه دارند چه به لحاظ ماهیت آن حوزه و چه به لحاظ روحیه افرادی که به آن موضوع می پردازند، که در این میان بحث توجه به نیازهای روانی افراد، بحث قابل تاملی‌ست. هم‌چنین می‌توان به فقدان تبادل ارتباطی رودررو بین هنرمند و مخاطب در بخش آموزش اشاره کرد. از طرف دیگر بحث ناشی از ازدست دادن عزیزان است که فعلاً در جامعه برای عوارض بحران سوگ تدبیری اندیشیده نشده است. بنابراین ما یک‌سری نیازهای واقعی و تعینی داریم و یک‌سری نیازهای غیرتعینی‌تر مثل نیازهای روانی، عوارض سوگ، فقدان تبادل ارتباطی و ... . برای پژوهشگران هنر هم مشکلاتی مثل عدم دسترسی به فضاهای پژوهشی ایجاد شده است.

ادامه مطلب