تحلیل از فرآیند سیاستگذاری و تحلیل از درون، برای فرآیند؛ دو پیشنیاز سیاستگذاری
ششمین نشست از مجموعه نشستهای مجازی «موسیقی و کرونا» با عنوان «سیاستگذاری موسیقی در زمانۀ کرونا؛ آموزش، تولید و پخش» با حضور کاوه خورابه؛ دانشآموخته فلسفه و موسیقی و عبدالحسین مختاباد؛ دکترای موسیقی و خواننده با دبیری سندوس محمدی نوسودی در ۱۱ آبان ۱۴۰۰ بهصورت مجازی برگزار شد.
در بخش اول این برنامه عبدالحسین مختاباد به انتقاد از عملکرد مدیریت فرهنگی و اجرایی کشور در عرصه موسیقی پرداخت و گفت: اتفاقی که در این دو سال افتاده، یک فاجعه انسانی است که بشر متمدن را هم شگفتزده کرده است. این اتفاق، شاید همانند یک سیلیای بود که طبیعت به بشر زد. گویا ما تا پیش از این اتفاق، در یک اتوبان چند بانده با سرعت بالای ۲۰۰ کیلومتر در حال حرکت بودیم و از خودمان هم راضی بودیم. این فاجعه در کشورهای مختلف اتفاق افتاد و خیلی از کشورها توانستند با برنامهریزی درست، صدمات در عرصههای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و... را به حداقل برسانند اما در کشور ما این اتفاق نیفتاد. من به سیستم اجرایی کشور از نمره ۲۰، 5 میدهم. چون همه حمایتها را در عرصههای مختلف رها کردند. موسیقی همیشه زیر ضربه بوده اما در این شرایط هم، ندیدم کسی بخواهد پا به میدان بگذارد و دریچهای برای کمکهای بیشتر به جامعه فرهنگ و هنر باز کند. خیلی از مسائل روی هم تلمبار شده و احساس غمزدگی را در جامعه ایجاد کرده است. لذا در این شرایط عملاً سیستم فرهنگی و هنری، به کما رفت. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، رادیو و تلویزیون، خانه موسیقی هیچکدام طرح و برنامهای ندادند که جامعه موسیقی احساس کند که در حال دیده شدن است. لذا جامعه موسیقی باید مثل کودکان یتیم خرج خودش را در بیاورد تا بتواند زندگی خود را بچرخاند. به همین دلیل نمیتوان نمره خوبی را به مدیریت فرهنگی و اجرایی کشور در عرصه موسیقی، طی دو سال گذشته داد.