موج چهارم پیمایش ملی ارزشها و نگرشهای ایرانیان رونمایی شد
موج چهارم پیمایش ملی ارزشها و نگرشهای ایرانیان با حضور محمدمهدی اسماعیلی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۳۰ دی ۱۴۰۲ رونمایی شد.
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات، در آیین اختتامیه شانزدهمین جشنواره بینالمللی پژوهش فرهنگی، از موج چهارم پیمایش ملی ارزشها و نگرشهای ایرانیان که توسط دفتر طرحهای ملی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مستقر در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات انجام شده است، رونمایی شد.
دادههای موج چهارم پیمایش ارزشها و نگرشهای ایرانیان به شیوه پیمایشی و براساس مصاحبه حضوری در آبان ۱۴۰۲، با ۱۵۸۷۸ نفر از افراد ۱۵ سال و بالاتر ساکن در ۳۱ استان کشور، که به روش تصادفی انتخاب شده اند، به دست آمده است.
پیمایش ارزش ها و نگرش های ایرانیان در پی فراهم کردن دادههایی در باب ارزشها و نگرشهای ایرانیان است تا برمبنای این داده، درکی واقعبینانه از تغییرات در ارزشها، نگرشها، پنداشتها، باورها و انگیزههای آحاد افراد جامعه حاصل شود.
گزارش ملی موج چهارم پیمایش ارزشهای و نگرشهای ایرانیان، در ۲۱ فصل تدوین شده است؛ ارزشها و هنجارهای خانوادگی، ویژگیهای اخلاقی، نگرشهای اقتصادی، مشارکت سیاسی، هویت، مسائل و مشکلات کشور، آرمانها اهداف و روابط سیاسی، مطلوبیت وضع فعلی کشور، مخاطره و محیط زیست، فرهنگ مصرف، کار و تولید، قومیت و زبان، رضایتمندی، دینداری، اعتماد، عدالت، قانونگرایی، آزادی سیاسی، آزادیهای اجتماعی فرهنگی وامنیت (اخلاقی، اجتماعی فرهنگی) ازجمله مواردی است که در موج چهارم ارزشها و نگرشهای ایرانیان سنجش شده است.
سه موج پیشین این پیمایش در سالهای۱۳۷۹، ۱۳۸۲ و ۱۳۹۴ توسط دفتر طرح های ملی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در مراکز استانی کشور اجرا شده که دادههای تجربی اولیهای را در مقیاس ملی، برای بررسی نگرش ها و ارزشهای ایرانیان فراهم آورده است.
قاسم زائری، رئیس پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات و مجری این طرح در مقدمه گزارش موج چهارم تأکیده کرده: سیاست وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی براین است که با عرضه و ارائه گزارشهای حاصل از این پژوهش و نیز فراهمسازی فرصت استفاده از دادههای تولیدشده برای محققان مراکز آموزش عالی کشور اعم از دانشگاهها، حوزههای علمیه، مراکز پژوهشی و دستگاههای سیاستگذار به مجموعهای از گزارشهای تحلیلی و سیاستی در باب مسائل و موضوعات فرهنگی و اجتماعی جامعه ایران نائل شود که خود میتواند تولید و تقویت دانش بومی و ارتقای پژوهش در عرصههای فرهنگی و اجتماعی را در پی داشته باشد.