خدمات عام‌المنفعه[1] کاری اجباری، رایگان یا اهدایی توسط یک خلافکار است که به‌عنوان مجازاتی برای جرم انجام می‌شود. این الزام یک حکم خدمات عام‌المنفعه است. یک خلافکار تحت حکم خدمات عام‌المنفعه، باید برای مدتی مشخص (که طبق جرم مشخص می‌شود)، در سازمان‌های غیرانتفاعی خیریه یا اداره‌های دولتی کار کند. خدمات عام‌المنفعه، شامل انواع بسیار متفاوتی از کار، هم با مهارت و هم بدون مهارت، است. بیشترین کار، خصلتی فیزیکی دارد، مانند تمیزکردن دیوارنوشته‌ها و آشغال‌ها یا تعمیر و نگهداری از فضای بیرون. خلافکاران باید کار را در زمان مشخصی، مانند سه ماه، تمام کنند. خدمات عام‌المنفعه با جبران، رابطه نزدیکی دارد؛ خلافکار متعهد به انجام اعمالی می‌شود که تا اندازه‌ای برای جبران‌کردن آسیب واردشده به‌دلیل تخلف مجرمانه طراحی شده‌اند، اما این اعمال بیشتر به سود اجتماع گسترده‌ترند تا قربانی.

اولین برنامة خدمت عام‌المنفعه در ایالات متحده که اسناد آن موجود است، در بخش آلامدا کالیفرنیا، در اواخر دهة 1960 آغاز شد، یعنی زمانی که قاچاقچیانی که نمی‌توانستند جرایم ممکن حبس را بپردازند، ممکن بود زندانی شوند. برای پرهیز از هزینه‌های مالی حبس و هزینه‌های فردی زندگی خلافکاران (که اغلب زنان دارای خانواده بودند)، قضات حکم به کار بدنی در اجتماع، بدون دستمزد را صادر می‌کردند. این ایده رواج یافت و استفاده از خدمات عام‌المنفعه در دهة 1970، به سرتاسر کشور گسترش یافت. امروز، خدمات عام‌المنفعه یک گزینة تأدیب در همه ایالت‌ها و در سطح فدرال است. به‌دلیل نبود پیمایش در سطح ملی، تعداد دقیق خلافکارانی که رأی صادرشده برای آن‌ها خدمات عام‌المنفعه است، مشخص نیست. در تگزاس به تنهایی، بیش از 195000 بزرگسال در سال 2000، در خدمات عام‌المنفعه مشارکت کردند.

خدمات عام‌المنفعه به‌عنوان مجازات جنایی برای بزرگسالان و نوجوانان، مردان و زنان، جانیان و مجرمان، خلافکاران مشمول مجازات تعلیقی، خلافکاران زندانی یا محبوس و مجرمان مشمول آزادی مشروط عمل می‌کند. بیشتر ایالت‌ها از چهار مدل برای خدمات عام‌المنفعه استفاده می‌کنند. نخست، خدمات عام‌المنفعه می‌تواند مجازاتی منفرد برای خلافکاران خرد یا کسانی که نخستین‌بار دست به جرم زده‌اند باشد؛ برای مثال، نقض‌کنندگان قواعد راهنمایی و رانندگی. دوم و رایج‌تر از همه، خدمات عام‌المنفعه یکی از شرایط خاص آزادی مشروط یا مجازات تعلیقی است که گاهی علاوه بر شرایط دیگر رأی، برای فرد مشمول آزادی مشروط یا مجازات تعلیقی الزامی است. سوم، خدمات عام‌المنفعه ممکن است به‌عنوان مجازات واسطه، جایگزین حبس شود که معمولاً برای بزهکاران به‌کار می‌رود. چهارم، خدمات عام‌المنفعه همراه با حبس به کار می‌رود؛ برای مثال، وقتی زندانیان در قالب گروهی زباله‌ها را از سطح جاده‌ها بر می‌دارند و نیز کارهای عام‌المنفعه دیگر را انجام می‌دهند.

خدمات عام‌المنفعه وقتی به درستی اجرا شود، می‌تواند به‌عنوان تنبیهی هدفدار برای سوءرفتار عمل کند و در همان حال، کیفیت زندگی در اجتماع را نیز بهبود بخشد. برای کمک به خلافکاران و خانواده‌هایشان، خدمات عام‌المنفعه کمتر از بیشتر مجازات‌های دیگر مداخله‌آمیز است و رویه‌های کاری ساختارمند، ممکن است در زندگی مجرمان سودمند باشد. حتی اگر هدف برنامه خدمات عام‌المنفعه، تأمین نیازهای خلافکاران نباشد، وقتی آن‌ها در اجتماع خود بمانند و کار بدون دستمزد را به‌عنوان مجازات انجام دهند، می‌توانند مسئولیت‌ها و روابط خانوادگی، اجتماعی و کاری خود را حفظ کنند. خدمات عام‌المنفعه، وقتی بتواند جایگزین حبس‌های کوتاه‌مدت شود، به‌ویژه برای مجرمانی که به‌طور جزئی به اموال دیگران آسیب می‌زنند، اما این جرم را به‌طور مکرر انجام می‌دهند و سیستم قضایی برای مقابله با آن‌ها، با دشواری‌هایی رو‌به‌رو است، محکومیت به این نوع مجازات در کاهش ازدحام بیش‌ازحد زندانیان نیز مؤثر است.

  جیل ای. کاپوتو[2]

  و نیز ببینید: تأدیب در اجتماع؛ آزادی مشروط؛ مجازات تعلیقی؛ عدالت ترمیمی

بیشتر بخوانید:

Caputo, Gail A. 2004. Intermediate Sanctions in Corrections. Denton, TX: University of North Texas Press

 [1] . Community Service

[2] . Gail A. Caputo