خشم در جاده خشم[1] در جاده هر نوع رفتار آنی و تهاجمی ناشی از نمونه ­های رانندگی تهاجمی، ایجاد مزاحمت در عبور و مرور و/یا ستیزه­هایی است که در مسیر جاده ­ها و محل­ه ای توقف خوردو روی می­ دهد. نمونه های مزاحمت در جاده می­ تواند شامل مشاجره، تهدید، حرکت در فاصله بسیار نزدیک با اتومبیل دیگر، سرعت غیرمجاز، ایجاد مزاحمت در تغییر مسیر، رانندگی آهسته و بوق زدن باشد که البته محدود به این موارد نیست. به بیان دیگر، خشم در جاده زمانی روی می­ دهد که رانندگان رفتارهایی را مرتکب می ­شوند که آزاردهنده است یا دارایی یا جان راننده دیگر یا مسافران را در نتیجه رویداد جاده­ای در معرض خطر قرار می­ دهند. خشم در جاده شامل عناصری از خشونت یا تهدیدهای ناشی از خشونت و نیز آسیب مالی بالقوه یا واقعی به رانندگان دیگر و نیز مسافران است. همین طور، پژوهش های انجام شده در مورد تهاجم نشان می­ دهد که مسائل پیش پا افتاده این ظرفیت را دارند تا سر حد برخورد فیزیکی ارتقاء پیدا کنند که می­ تواند به آسیب جدی به یکی از طرف­ های درگیر منجر شود.

خشم در جاده به خشونت ناگهانی میان افراد غریبه اشاره دارد که یک تکاپوی پرحرارت بین مهاجم و قربانی است. اشاره به افراد غریبه یک بعد مهم را برجسته می­ کند و آن اینکه، افرادی که به دلیل یک رابطۀ پیشین دچار خشم ناگهانی م ی­شوند از افرادی که به ناگاه متوجه می شوند از رفتار رانندگی یکدیگر رضایت ندارند متمایز می­ شوند. یکی از ویژگی های اصلی خشم در جاده این است که هدف فرد مهاجم در ابتدا ناشناس است. به­ علاوه، ناشناسی در بزرگراه و نیز حریم شخصی اتومبیل برانگیزنده کنش ­های بیشتر است. ناشناس بودن نسبی، سهولت گریز و تحرک­ پذیری اتومبیل، برخی از رانندگان را وسوسه می ­کند تا دیگران را در جاده قربانی کنند. گرچه هدف یک رویداد خشم در جاده در ابتدا مشخص نیست، فقط یکی از اهداف باید راننده اتومبیل باشد. نمونه خشم در جاده ممکن است بین الف) دو راننده؛ ب) یک راننده و یک مسافر (مسافرها) هر کدام از این اتومبیل ها؛ و ج) یک راننده و یک عابر پیاده؛ و د) یک راننده و یک موتورسوار روی دهد. به ندرت، فردی که از کوره در می ­رود، یک مسافر است.

تعریف خشم در جاده شامل ابعادی از خشونت و ناشناس بودن رانندگان (و/یا مسافران) است و ممکن است شامل تهدید یا نابودی دارایی باشد. رانندگان ممکن است از گفتار یا حرکات موهن، چراغ زدن مداوم به دیگران، چسباندن اتومبیل به اتومبیل دیگر، تغییر مسیر عبور و دزدیدن فضای پارکینگ از دیگران استفاده کنند. به دلیل اینکه نابودی دارایی یک نتیجه بالقوه است، خاطرنشان کردن این موضوع حائز اهمیت است که همه رویدادهای خشم در جاده در جاده ­ها روی نمی ­دهد. برخی از موارد آن ممکن است «خارج از جاده» در پارکینگ ها آغاز شود و تا جاده ادامه پیدا کند. اما، مشاجره ­های خشونت ­آمیز که از بحث و جدل بر سر فضای پارک آغاز می­ شوند، در محل پارکینگ روی می­دهد. در حال حاضر، هشت ایالت امریکا قوانینی را در مورد رانندگی تهاجمی وضع کرده ­اند.

  ماریا ال. گریس[2]

و نیز ببینید: یورش؛ رانندگی در حال مستی ؛ راهبندان؛ خشونت.

بیشتر بخوانید:

Deffenbacher, Jerry L., David M. Deffenbacher, Rebeka S. Lynch, and Tracy L. Richards. 2003. “Anger, Aggression, and Risky Behavior. A Comparison of High and Low Anger Drivers.” Behaviour Research and Therapy 41:701–18

Garase, Maria L. 2006. Road Rage.New York: LFB Scholarly Publishing

Harding, Richard W., Frank H. Morgan, David Indermaur, Anna M. Ferrante, and Harry Blagg. 1998. “Road Rage and the Epidemiology of Violence: Something Old, Something New.” Studies on Crime and Crime  Prevention 7:221–38

   [1] . Road Rage

  [2] . Maria L. Garase