کتاب مردم‌شناسی در روزگار جنگ سرد با زیرعنوان «سیا، پنتاگون و رشد استفاده دوگانه (نظامی مدنی) از مردم‌شناسی»، در ۱۴ فصل در سال ۲۰۱۶ از سوی انتشارات دوک منتشر شده است. ترجمه این کتاب به طور مشترک از سوی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات و پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی در سال ۱۴۰۱ به بازار نشر آمده است.

این کتاب با بررسی حدود ۲۰ هزار سند از اسناد سیا، پنتاگون و اف.بی.آی تعاملات میان مردم‌شناسان آمریکایی با آژانس‌های نظامی و اطلاعاتی را گاه‌شمارانه بررسی می‌کند و نشان می‌دهد حوزه‌های علوم اجتماعی و مردم‌شناسی به‌ویژه از جنگ جهانی دوم به بعد، پیوند عمیقی با نهادهای امنیتی داشته است.

  پژوهشگر این کتاب، به‌صورت مستند به ارتباط دانشگاه‌ها و مراکز مهم علمی با نهادهای امنیتی ایالات متحده اشاره کرده و به نقش این مراکز در پرورش بازجویانی که می‌توانند به مراکز امنیتی کمک کنند، پرداخته است. دیوید اچ. پرایس نشان می‌دهد که چگونه از دانش انسان‌شناسی برای حمایت یا پیشبرد منافع نظامی ایالات متحده استفاده شده و مردم‌شناسان فرهنگی به‌عنوان جاسوس، آموزش‌دهنده، افسران رابط فرهنگی، آموزشگران زبانی و فرهنگی و تحلیلگران راهبردی وارد عمل شده‌اند. به استناد این کتاب، بسیاری از پروژه‌های مردم‌شناختی در طول جنگ سرد در بستر سیاست‌های حکومت آمریکا برای پیگیری مقاصد ضدشورش خود و گاهی ایجاد شورش در جمعیت‌های مورد بررسی، انجام شده است.