گزارش فرهنگی «تحلیل گفتمان انتقادی سیاست‏‌های ارتباطی رسانه‌‏ها در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۶» ازسوی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات تهیه شد.

این پژوهش به دنبال آن است تا سیاست‏‌های ارتباطی رسانه‏‌ها در پوشش کارزار انتخاباتی ریاست‌‏جمهوری سال ۱۳۹۶ را بکاود. از این‌رو با استفاده از روش کیفی و تحلیل گفتمان انتقادی، در تلاش است تا عناصر و اجزای سیاست‏‌های ارتباطی رسانه‌‏ها را مشخص و بازتعریف سازد.

مطابق یافته‏‌های این پژوهش سیاست‏‌های ارتباطی به سه دسته «زیرساختی» مانند فلسفه وجودی رسانه، «عملکردی» مانند تکنیک‏‌های مورد استفاده در رسانه و «سیاست‏‌های ارتباطی تصویرساز» مانند طراحی دکور، چیدمان، رنگ تقسیم شده است.

هم‌چنین در تدوین و اجرای سیاست‏‌های ارتباطی، رسانه‌‏ها به دو دسته بزرگ تقسیم شده که رسانه‌‏های بزرگ (از نظر ساختار و منابع انسانی) و استراتژیک مانند صداوسیما و رسانه‌‏های کوچک و چابک مانند کانال تلگرامی را شامل می‌شود که گروه اول را همچون ارتشی بزرگ و گروم دوم را همانند سرباز چریک دانسته است.

به استناد این مطالعه، قدرت عمل، تاثیرگذاری و برقراری ارتباط در رسانه‌‏های کوچک و چابک بیشتر و بهتر از رسانه‏‌های بزرگ و بروکراتیک است. پژوهشگر، عصر فعلی را مدیوکراسی (دموکراسی یا مدیوم‌های رسانه‌ای) می‌‏نامد که در آن رسانه‏‌ها در دنیایی بدون مرز، فارغ از حصار زمان و زبان و البته در جهت منافع خود و وابستگان مالی خود، دموکراسی را پیاده می‏‌کنند.

در این گزارش، برای فهم سیاست‏‌های ارتباطی رسانه‏‌ها در پخش پیام‏‌های انتخاباتی، رقابت دو جناح بزرگ اصولگرا و اصلاح‌‏طلب برای انتخابات ریاست جمهوری از سه ماه قبل از انتخابات، حین و روز بعد از انتخابات در برنامه‏‌های انتخاباتی شبکه یک سیما، رادیو ایران، روزنامه‏‌های اعتماد و وطن امروز؛ گروه‏‌ها و کانال‏‌های تلگرام اصلاح‌‏طلبان، اصول‏‌گرایان و مستقل مورد بررسی قرار گرفته است.