در یادداشت منتشرشده قبلی گفته شد«منظور از ارتباطات امنيتی، فرایند انتقال اطلاعات و پيام‌های فرصت‌آفرين و تهديدزداء درباره يك واقعه و حادثه و بحرانی امنيتي‌شده به مخاطب عام و خاص است». با این تعریف، مهم است که باور كنيم امنيت به‌ويژه در حوزه‌های نرم اجتماعي و فرهنگي خطي نيست و امنیت پایدار با تأمین امنیت اذهان شهروندان، ممکن است و نباید امنیت ذهنی مردم را دست کم گرفت. وقوع مسائل و رخدادهای امنیتی در هر کشور و جامعه‌ای محتمل است. متأسفانه در سال‌های اخیر برخورد ناشیانه در برخی رخدادهای امنیتی، به‌جای اینکه شدت و گستره مسئله را‌ کاهش دهد بعضاً آنها را به مسائلی بزرگ‌تر تبدیل کرده است در حالیکه تا وقتی تحقیقات کامل نشده و یک اشراف اطلاعاتی نسبی به رخداد امنیتی پیدا نکرده‌ایم، نمی‌توانیم و نباید اظهارنظر قاطع کنیم؛ همچنین برای حفظ حقوق شهروندان، باید اخلاق حرفه‌ای را با جدیت رعایت کنیم و دقت کنیم تا اطلاعات تکمیل شود. به‌ویژه اشخاصی که در جایگاههای رسمی و دولتی سمتی دارند باید بسیار محتاط عمل کنند تا به اقدامات ابهام برانگیز و ایجاد تردید از سوی اشخاص و رسانه‌های مخالف نظام و این سرزمین دامن نزنند. بنابراین در ارتباطات امنیتی باید اخلاق حرفه‌ای رعایت شود

 رسانه‌های معاند با توجه به بین‌الاذهانی‌بودن امنیت که همان نقطه اتصال به ارتباطات است، با بکارگیری شیوه‌های ابهام و تردید و انتخاب کلید واژه‌های منفی و برساخته، سعی و تلاس خودشان را مصروف افزایش شدت، گستره و مدت زمان ناامني ذهنی جامعه می‌نمایند. دروغ‌های بسیاری را نسبت به جمهوری اسلامی ایران می‌پراکنند و زحمات مدافعان امنیت را برای برقراری صلح و امنیت در ایران و خاورمیانه، به عکس افزایش دهنده ناامنی منطقه وانمود می‌کنند؛ بدون شک این اظهارات با دیدگاه‌های علمی تخصصی و نظریه‌های امنیت بین‌الملل و روابط بین‌الملل سازگار نیست و تاثیری بر احترام و ارزش‌گذاری به شهداء و قهرمانان این سرزمین و محور مقاومت نخواهد داشت.

اما الزامات ارتباطات امنیتی با تعریفی که گفته شد چه می‌تواند باشد؟ بنظر می‌رسد پنج مورد ذیل در گام اولیه مناسب باشد:

• با توجه سرعت تغييرات فراوان در دنياي امروز؛ بقا و مانایی در ميدان رقابت نيازمند آينده‌نگري است. سازمانها و نهادهای امنیتی و رسانه‌ای ارتباطات امنیتی را به عنوان پيشران خودشان در نظر بگیرند.
• باز تعریف مرجع امنیت به دور از آشفتگی مفهومی برای عدم اغتشاش در ارتباطات امنیتی؛ برای این کار باید از کارشناسان دو حوزه مطالعات امنیتی و ارتباطات کمک گرفت.
• ایجاد و برقراری ارتباطات سالم بین نهادهای امنیتی و رسانه ای با مردم؛ ارتباطات سالم مي بايست حال خوب، احساس خوب، احساس رضایت و رضایتمندی و افتخار را به ‌همراه داشته باشد. این نوع ارتباطات، صادقانه، عاقلانه و منطبق با ارزش‌های پذیرفته‌شده در جامعه است. در ارتباطات سالم، پیام‌های سازنده، رشددهنده و مشوق شیوع پیدا مي کند؛ پیام مثبت تولید مي شود تا به مخاطب برسد و مي تواند در روابط با دیگران حال خوب ایجاد کند. که رعایت اخلاق حرفه ای در ارتباطات امنیتی ممکن خواهد بود.
• ارتباطات می‌تواند در رخدادها و بحران‌های امنیتی مقوم امنیت ملی و تحکیم‌بخش جامعه باشد و ملت- دولت قوی ایجاد کند و کشور را از بحران عبور دهد. خاصیت دولت‌ها موقتی و گذرا بودن آن‌هاست و نباید امنیت جامعه با تغییر دولتها کاهش یابد. لذا در ارتباطات مقوم امنیت ملی؛ روابط‌عمومی نهادها و سازمان ها خود را مسئول شکل‌دهی به افکار عمومی در جهت منافع امنیت ملی مي دانند.
• براي ايجاد و گسترش ارتباطات امنیتی در کشور، کسب مهارت ارتباطات امنیتی لازم است و مي‌بايست آموزش آن در مسير اعتلای ملت و دولت‌سازی جدی گرفته شود. قواعد ارتباطات امنیتی در سازمانهای امنیتی و اطلاع‌رسانی دولت از بدو استخدام آموزش داده شود و به يك هنجار حرفه‌ای تبديل شود. البته اراده و همت لازم براي اصلاح رويه هاي غلط و اقدامات ایجابی براي ساختن ارتباطات امنیتی مناسب در جامعه از اهميت وافري برخوردار است .