خردهفرهنگ مصرفکنندگان مواد مخدر
فرهنگ به باورها، زبان، تاریخ و نظامهای معنایی مشترک اشاره دارد که گروههای بسیاری از مردم را به یکدیگر پیوند میدهد. مراد از خردهفرهنگ، گروهی معین و مشخص در ...
بیشترمعرفی كتاب «پژوهشنامه رسانههای دیداری و شنیداری»
معرفی كتاب «پژوهشنامه رسانههای دیداری و شنیداری» مؤلف: دکتر احمد میرعابدینی ◄ويراستار علمی: دکتر عبدالله بیچرانلو ◄ويراستار ادبي: سید مرتضی کاظمی یزدی ◄تعداد صفحه: 184 ◄سال انتشار: 1387 ◄نوبت چاپ: اول ◄شمارگان: 250 ◄ناشر : پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات «پژوهشنامه رسانههای دیداری و شنیداری» مروری است تحلیلی بر سه پژوهش انجام شده در این زمینه با عنوانهای «چشمانداز تحولات رادیو و تلویزیون در ایران»، «مطالعه تأثیر مصرف رسانهها بر سبک زندگی ساکنان تهران» و «سیر تحول و چشمانداز رادیو و تلویزیون در ایران؛ گذشته، حال و آینده» که با تکیه و تأکید بر خطوط اصلی چارچوبهای نظری، مثالها، مصداقها و نقاط قوت و ضعف و تأثیرگذار، به ارائه پیشنهادها و توصیهها و به ویژه راهکارهایی برای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پرداخته است. نویسنده در فصل اول ( کلیات) به معرفی سه پژوهش یادشده پرداخته و به اجمال مؤلفههای اصلی هر یک شامل: ساختار گزارش تحقیق، اهمیت و ضرورت تحقیق، مبانی نظری، هدفهای پژوهش، پیشینه و روش تحقیق، جامعه آماری و ...، را شرح داده است. در فصل دوم با مرور بر نظریههای پژوهشی ارائه شده در سه پژوهش با محتوای تحولات رسانهای و ارتباط تعاملی، مصرف رسانهای و تغییرات اجتماعی، و رادیو، تلویزیون و ساختار ارتباط جمعی در ایران، به بحث و بررسی انتقادی آنها میپردازد و بر رابطه شاخصهای جهانی، منطقهای و ملی متمرکز شده است. مؤلف کتاب، در فصل سوم، یافتههای سه پژوهش را به تفکیک معرفی و شرح میکند و در فصل چهارم بر اساس نظریههای پژوهشی ارائه شده و برخی منابع دیگر از سایر تحقیقات رسانهای و علوم انسانی، و همچنین بر مبنای یافتههای این پژوهشها، الگویی را جستجو میکند که برای تعیین حوزه برنامهسازی و فراتحلیل مناسب باشد. نویسنده در بخش پایانی، با مرور مباحث مطرح شده و با تکیه بر تحلیل نظری کلی و مدلسازی در فصلهای سوم و چهارم، به طور مشخص و کاربردی به جمعبندی یافتهها میپردازد. جهتگیری اصلی این فصل، تحلیل یافتههای به دست آمده با تأکید بر کاربری آن در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان صدا و سیما است. کتاب «پژوهشنامه رسانههای دیداری و شنیداری» در پنج فصل تدوین شده است. عنوانهای فصلها عبارتند از : فصل اول: کلیات، فصل دوم: نظریهها، فصل سوم: یافتهها، فصل چهارم: در جستو جوی الگویی برای فراتحلیل و فصل پنجم: به سوی فراتحلیل یافتهها و نقش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. براي دريافت متن كامل كتاب اينجا كليك كنيد.
بیشتر«قرآن و عترت به مثابه هادی نظام فرهنگی کشور»/ جلسه آخر/ سهشنبه ۲ مهر ۱۳۹۸/ برگزارکننده: معاونت قرآن و عترت
سومین و آخرین نشست گفتگوی فرهنگی معاونت قرآن و عترت با موضوع «قرآن و عترت به مثابه هادی نظام فرهنگی کشور» و با حضور دکتر فقهیزاده، دکتر نجفقلی حبیبی، دکتر ...
بیشترخردهفرهنگها
اصطلاح «خردهفرهنگ[1]» در علوم اجتماعی، در اغلب موارد، به معنی گروهی است که در تضاد با جامعه مسلط یا جدای از آن قرار دارد. برای انسانشناسان که «فرهنگ» را ...
بیشترناحیهبندی مجدد و نواحی آموزشی
واژۀ «ناحیهبندی مجدد[1] »، به ترسیم دوبارۀ مرزهای نواحی آموزشی که عموماً به منظور افزایش تنوع دانشآموزان صورت میگیرد، اشاره دارد. بدین ترتیب، ناحیهبندی مجدد، یکی از روشهای بازتوزیع ...
بیشترپوشش و منش زنان در نقاشي و ادبيات ايران
«پوشش و منش زنان در نقاشي و ادبيات ايران» كتاب «پوشش و منش زنان در نقاشي و ادبيات ايران» تأليف دكتر سيده راضيه ياسيني، عضو هيات علمي پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات است. اين کتاب با گذري بر جايگاه زن در اديان گوناگون و نوع پوشش ايشان در تاريخ اديان جهان، پوشش و منش زن در اسلام را مبنا قرار داده و در صدد دستيابي به نشانههاي کلامي در شعر و ادب فارسي در اين خصوص است.كتاب «پوشش و منش زنان در نقاشي و ادبيات ايران» ميكوشد تا دريابد که چگونه ميتوان از مواريث هنري و ادبي در تبيين چگونگي نوع پوشش و رفتار اسلامي زنان در ايران معاصر بهره برد و اصول آن را در جلوههاي گوناگون بازتوليد كرد. در اين کتاب، همزمان با مطالعه ادبيات مربوط به زنان در آثار اديباني چون فردوسي، نظامي، جامي و سعدي، نگارههايي به منظور شناخت پوشش و منشِ بازتابيافته زنان در آثار استادان طراز اول نگارگري بررسي شده است. نگارههايي كه در موزههايي چون موزۀ هنرهاي معاصر، گنجينه کاخ گلستان، گنجينه مدرسه عالي شهيد مطهري، موزۀ رضا عباسي و برخي موزههاي مهم جهان مانند موزۀ متروپوليتن در انگلستان، وجود دارند. كتاب «پوشش و منش زنان در نقاشي و ادبيات ايران» كه در هفته پژوهش سال 1393 اثر پژوهشي برگزيده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي معرفي شده است، در چهار فصل، 260 صفحه، مصور و رنگي تدوين و با قيمت 33 هزار تومان از سوي انتشارات پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات منتشر شده است.
بیشتررزومه دکتر حامد طالبیان:
*مشخصات فردی نام و نام خانوادگی: حامد طالبیانآدرس ایمیل: htalebian@ricac.ac.ir*سوابق تحصیلیکارشناسی، مهندسی مکانیک، ۱۳۸۵/۶/۱۴کارشناسی ارشد: علوم ارتباطات اجتماعی، ۱۳۹۰/۲/۱۸دکترا: روابط بینالملل، ۱۳۹۳*سوابق پژوهشیکتابهاشاخصپژوهی بازیهای رایانهای از منظر ذینفعان و مخاطبین، سازمان ...
بیشترخشم در جاده
خشم در جاده خشم[1] در جاده هر نوع رفتار آنی و تهاجمی ناشی از نمونه های رانندگی تهاجمی، ایجاد مزاحمت در عبور و مرور و/یا ستیزههایی است که در مسیر ...
بیشترنشست تخصصی«کارکرد نگارخانهها در هویتبخشی به جریانهای هنری ایران»
کارکرد نگارخانهها در هویتبخشی به جریانهای هنری ایران باحضور: هادی بابایی فلاح زمان برگزاری: 13 مرداد 94 برگزار کننده: پژوهشکده هنر نشست تخصصي ارائه يافتههاي پژوهش «کارکرد نگارخانهها در هویتبخشی به جریانهای هنری ایران» سيزدهم مرداد 1394 با حضور هادي بابايي فلاح، مجري طرح پژوهشي، دكتر محمدعلي رجبي، ناظر طرح پژوهشي و جمعي از صاحبنظران و هنرمندان، در پژوهشگاه فرهنگ هنر و ارتباطات برگزار شد. هویت ایرانی دارای دو بال ایرانیت و اسلامیت بوده و نگاهی رو به جلو و سازنده دارد بابايي در ابتداي اين نشست ضمن اشاره به اينكه ريشه گالري در اروپا به حدود نيمه قرن 17 و متمايز كردن آن از فضاي موزهها باز ميگردد تصريح كرد: در آن زمان فرهنگستانهاي هنري اروپا (عمدتاً در فرانسه) سعي در ايجاد يك نوع هنر حكومتي مورد تاييد دربار داشتند تا بر اساس آن به خلق اثر هنري و نمايش آن در جايي به نام سالن بپردازند. وي افزود: برپایی سالنها برای نمایش آثار هنری توسط فرهنگستانها تا قرنها تنها راهی بود که یک هنرمند میتوانست از آن طریق اثرش را به تماشای همگان بگذارد. بابايي گفت: اين روند تا اوايل قرن 20 و ايجاد فضاي ايجاد نگارخانههاي مستقل خصوصي با تمركز در پاريس و فرانسه ادامه داشت.بابايي فعالیت نگارخانههای وابسته به کشورهای خارجی و مراکز شبیه به آن را در ايران از حدود زمانی ورود متفقین به ایران در بحبوحه جنگ جهانی دوم ذكر كرد و گفت: فعالیت رسمی اولین نگارخانه ایرانی که به همت اولین دانشجویان نقاشی ایران افتتاح شد به سال 1328 باز میگردد. از این تاریخ و با فعالیت گروههای هنری و هنرمندانی که عمدتاً گرایشهاي مدرنیستی داشتند، فصل جدیدی در تاریخ هنرهای تجسمی ایران بهوجود آمد و عموم مردم توانستند بهطور مستقیم با کارهای نقاشان نوجوی ایرانی و با اتفاقات هنری دنیای مدرن آشنا شوند. وي در ادامه گفت: نگارخانهها وظیفه نمایش آثار هنری با تمرکز بر هنرهای تجسمی را داشتند و نقش مهمی در هویتبخشی به جریانهای هنری بر عهده گرفتند؛ اما از آن زمان تاکنون چنانچه باید به کارکرد نگارخانههای ایرانی و ارتباط متقابل آنها با جریانهای هنری ایران، توجه نشده است.او به فعاليت نگارخانهها در سالهاي پيش از پيروزي انقلاب اسلامي اشاره كرد و گفت: مسئله مهم در فعالیت نگارخانههای ایرانی در دوران پیش از انقلاب اسلامی، توجه بسیار زیاد و تخصصی آنها به زیرشاخههای جریان هنر مدرنیسم بود؛ چنانكه دیگر جریانهای هنری از جمله هنرهای سنتی ایران جز در موارد معدود، مجال بروز در نگارخانهها را پیدا نمیکردند. مختصر فعالیت هنرهای سنتی و شاخههای آن در نگارخانهها حاصل تلاش تعداد محدودی از هنرمندان و افراد صاحبنفوذ حکومت سابق بود. اما با این وجود، فعالیت هنرهای سنتی بههیچوجه در حد و اندازههای هنرهای مدرن مطرح نشد. وي تصريح كرد: به طور كلي جريانهاي هنري قبل از انقلاب از منظر توجه به فرهنگ ايراني، جريانهايي هستند كه ريشه محتوايي نداشته و تنها شكل بصري را بازتاب ميدهند و بعداً هم مورد بازخواني و نقد خودشان قرار ميگيرند. اين آثار با حمايت همه جانبه دربار و منتقدان آن دوره مواجه بودند. اين پژوهشگر «چشم و هم چشمی» سران کشوری و لشگری و خاندان سلطنتی را یکی دیگر از عوامل حمایت مادی و معنوی از نگارخانهها و فعالیتهای آنها ذكر كرد.بابايي با اشاره به روند فعاليت نگارخانهها پس از انقلاب اسلامي گفت: در دهه اول انقلاب اسلامی برخی نگارخانههای فعال در دوران پیش از انقلاب، همچنان به کار خود ادامه داده و تعدادی نگارخانه جدید تأسیس شد. وي گفت: با فعالیت جدی فضاهایی چون موزه هنرهای معاصر، هنرمندان موسوم به هنرمندان انقلاب اسلامی مجال پیدا کردند تا آثار خود را در معرض دید عموم قرار دهند و با پشت سر گذاشتن دهه اول انقلاب، فعالیت تعداد زیادی از فعالان هنری، هنرمندان و صاحبان نگارخانههای پیش از انقلاب از سر گرفته شد. در این میان، آثاری که به شکل تلفیقی قصد ایجاد پل بین هنر مدرن و هنر سنتی را داشتند از اقبال بیشتری برخوردار بودند. این فضاهای هنری که ما به ازای قبل از پیروزی انقلاب آنها، جریان نقاشی سقاخانه بود، تمرکز خود را بر نگاه فرمالیستی به داشتههای پیشین هنر ایران متمرکز کرده و توضیح و تفسیر چندان روشنی از بنیانهای نظری کارهایشان ارائه نمیکردند. جامعه هنری، نگارخانهداران و مردم نیز توجه چندانی به معنا و محتوای این جریانهای هنری نداشتند؛ بهطوری که گویا همین حضور حداقلی عناصر ایرانی و اسلامی در نقاشیها، نقاشی خطها، آثار گرافیکی، مجسمهها و آثار تصویرسازی، آنها را اقناع میکرد.بابايي افزود: از سالهای دهه هفتاد، فعالیت دوسالانهها آغاز گردیده و در این میان دوسالانههایی نیز برای هنرهای اصیل همچون نگارگری در نظر گرفته شد. هنرهایی چون نگارگری در نگارخانههای خصوصی نیز نمایش داده میشدند، ولی به دلیل عدم استقبال منتقدان، در حد هنرهای تلفیقی و هنرهای مدرن بازتابی در جامعه نداشتند. مجري طرح پژوهشي در ادامه به فعاليت نگارخانهها در دهه 80 و 90 اشاره كرد و گفت: در دهههای هشتاد و نود، حجم نقدهای مهم و جدی در نشریات توسط افراد سرشناس، کاهش پیدا کرد. نگارخانهها نیز به اتفاقات پر سر و صدای کوتاه در عرصه نمایشگاههایشان اکتفا کردند. در این دههها تعداد نگارخانهها افزایش چشمگیری پیدا کرده ولی تعداد نمایشگاهها و فعالیت مفید تعداد بسیار زیادی از آنها چشمگیر نبوده است. افت کیفی فعالیت نگارخانهها در دهه اخیر، آنجایی خود را بهتر نشان داد که میبینیم تنها نمایشگاههای مجدد هنرمندان قدیمی و موفق دوران پیش از انقلاب، مثل پرویز تناولی و آیدین آغداشلو با هجوم مخاطبان مواجه میشود.اين پژوهشگر ضمن اشاره به اينكه در دهه اخیر در زمینه معرفی هنرمندان شاخص نسل جدید یا جریان هنری منسجم و تأثیرگذار، ناموفق عمل شده است، گفت: فعالیت و سیاستگذاری حال حاضر اغلب نگارخانههای ایرانی بر تشویق و ترغیب هنرمندان بر بازنمایی آثار هنرمندان دهههای اخیر یا آثار هنری اخیر کشورهای دیگر متمرکز شده است.استفاده از همه فضاهاي دولتي و در تمام طول سال، تدوين برنامه منسجم نگارخانهها، تاسيس نگارخانههاي شبهخصوصي توسط معاونت هنري و سازمانهاي دولتي و نيمهدولتي، راهاندازي نشريه تخصصي توسط افراد توانمند داخلي، توجه به اقتصاد هنر، توجه به اتفاقات خوب قبل از انقلاب، برپاكردن نمايشگاههاي فصلي با حضور هنرمندان جوان، تعریف قوانین مشخص برای سنجش کارآیی و فعالیت نگارخانهها، طرحهايي مانند نگارخانهاي به وسعت يك شهر و... را از اهم راهكارهاي پيشنهادي براي ارتقاي اين حوزه دانست.در بخش دوم این نشست، دکتر محمدعلی رجبی، ضمن تأیید بر کیفیت و ارزش تحقیقاتی این پژوهش، درخصوص وضعيت فعاليت نگارخانهها در دوران پيش و پس از انقلاب اسلامي درباره کارکردها و آسیبهای آنها توضیحاتی داد و راهکارهایی نيز براي ارتقاء سطح هویتبخشی هنری نگارخانههای امروز، ارائه کرد. وي با اشاره به آييننامههای موجود براي فعاليت نگارخانهها، آنها را كافي نداست و بر لزوم سياستگذاری دقيق در حوزه هنرهای تجسمی به ويژه در بخش نگارخانهها تاكيد كرد.
بیشتررزومه دکتر حسین حسنی
*مشخصات فردینام و نام خانوادگی: حسین حسنیاستادیار گروه مطالعات فضای مجازی، پژوهشگاه فرهنگ هنر و ارتباطاتایمیل: hassani@ricac.ac.ir*سوابق تحصیلیکارشناسی، مترجمی زبان آلمانی، دانشگاه تهران، ۱۳۸۴کارشناسی ارشد، علوم ارتباطات اجتماعی، دانشگاه تهران، ...
بیشترخشونت جمعی
خشونت جمعی[1]، واردکردن صدمه از طریق یورش گروهی علیه اشخاص یا اموال است. اگرچه دولتها در جنگها، عملیات پلیسی و مجازات مجرمان دست به خشونت میزنند، اما بیشتر اندیشمندان علوم ...
بیشترنبردهای فرهنگ
عبارت «نبرد فرهنگ[1]»، اشاره به منازعات میان افراد یا گروههایی دارد که خود را اعمال و درک فرهنگی بنیانی را حفظ یا تا اندازهای تغییر میدهند. این منازعات در حوزة ...
بیشترآشنایی با پژوهشکده هنر
حوزه فعاليتهاي پژوهشي اين پژوهشكده عمدتاً ناظر به پژوهش در حوزه هنر اعم از هنرهاي نمايشي، تجسمي، موسيقي، سينما و مد و لباس است. رئيس پژوهشکده: دکتر عبدالله بیچرانلو كارشناس پژوهشكده: زهرا مهربان تلفن مستقيم پژوهشكده: 88919185 تلفن كارشناس پژوهشكده: 88919184 داخلي 201
بیشتر